محققان برای این منظور، علاوه بر قند و ژلاتین، اسید سیتریک و گلیسرین را به این ترکیب افزودند تا در برابر کپک مقاومت بیشتری پیدا کند و هنگام غوطه‌ور شدن در آب، انعطاف‌پذیرتر شود. با تغییر در ویژگی‌های این ماده جوهری به دست آمد که قابلیت چاپ سه بعدی ربات‌های نرم را فراهم می‌کند.
محققان به منظور استفاده از این ماده، ابتدا آن را گرم کردند تا نرم شود و سپس با استفاده از یک نازل چاپگر سه‌بعدی که در یک اتاق سرد مورد استفاده قرار گرفت، ساختارهایی را چاپ کردند که به سرعت سرد و سخت شدند.
در این آزمایش محققان ابتدا توانستند یک ساختار متحرک نرم با هدایت پنوماتیک بسازند که به درستی کار می‌کرد. سپس مجموعه‌ای از حسگرهای کشسان موج‌بر (waveguide) را چاپ کردند که در ارتباط با لامپ‌های LED عملکرد مطلوبی داشتند. در مرحله بعد حسگرهای موج‌بر را با ساختار متحرک ترکیب کردند تا یک ربات نرم بسازند. پس از آن با متصل کردن سه موج‌بر به یکدیگر و اتصال آن‌ها به یک کنترل‌کننده دکمه‌ای توانستند میزان تغییرشکل موجبرها را کنترل کنند.
یکی از کاربردهایی که برای ربات‌های نرم پیش‌بینی می‌شود، حرکت آن‌ها در بدن و دارورسانی به نقاطی است که با سایر فناوری‌ها امکان آن وجود ندارد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Science Robotics منتشر شده است.
منبع:ایرنا
No tags for this post.