به گزارش سیناپرس، یک گروه پژوهشی از محققان دانشگاه بولونیا تصاویر ماهواره ای ۳۰ ساله از مناطق مختلف ایالات متحده را تجزیه و تحلیل کرده و مدلی را توسعه دادند که قادر به پیش بینی توزیع هدررفت آب در مجاورت مناطق شهری است.
به گفته محققان تا سال ۲۰۵۰ میلادی مصدف با ۱۴۲۸ شمسی، ۷۰ درصد از جمعیت جهان در شهرها زندگی خواهند کرد. ایرنه پالازولی (Irene Palazzoli) پژوهشگر ارشد این مطالعات در گروه مهندسی عمران، شیمی، محیط زیست و مواد دانشگاه بولونیا، توضیح می دهد که این پدیده پیامدهایی بر کیفیت و کمیت آب‌های سطحی، به ویژه رودخانه ها خواهد داشت.
او می افزاید:بنابراین نتایج تحقیقات ما می تواند موجب تعریف استراتژی های مدیریت آب شود که منجر به کاهش اثرات شهرنشینی بر اکوسیستم ها خواهد شد.
استخراج مستقیم آب از رودخانه ها و چشمه ها، بهره برداری از آب های زیرزمینی با افزایش خطر نفوذ، زه کشی مزارع برای توسعه کشاورزی، افزایش میزان تبخیر به دلیل گرم تر شدن آب و هوای مناطق شهری، همگی از پیامدهای مستقیم شهرنشینی بوده و تهدیدی برای حفاظت از آب های سطحی به شمار می روند.
به گفته محققان، پیش بینی رشد جمعیت شهری در آینده در کنار افزایش دمای کره زمین، تصویر نگران کننده ای از آینده را پیش روی انسان ترسیم می کند.
پژوهشگران این مطالعات اعلام کردند که تأثیر شهرنشینی بر محیط زیست یک موضوع شناخته شده است. با این حال، عواقب پراکندگی شهری بر منابع آب، به ویژه تعامل بین مناطق شهری و از دست رفتن آب های سطحی، موضوعاتی است که مورد تحقیق قرار نگرفته است. به لطف داده‌ها، ما یک مدل ریاضی احتمالی فاصله-واپاشی تعریف کردیم که دقیقاً می تواند تأثیر فضایی سکونت گاه‌های انسانی بر کاهش آب‌های سطحی را اندازه گیری کند.
محققان از تصاویر ماهواره ای ایالات متحده استفاده کردند که دوره‌ای از سال ۱۹۸۴ تا ۲۰۱۸ (۱۳۶۲ تا ۱۳۹۶ شمسی) را در بر می گیرد. این مدل نشان می دهد که چگونه کاهش منابع آب سطحی با نزدیک تر شدن به سکونتگاه‌های انسانی به طور تصاعدی افزایش می یابد. به گزارش سیناپرس، البته آب و هوا نیز در این اتفاق نقش دارد. در مناطقی با آب و هوای معتدل، کاهش منابع آب سطحی در اطراف شهرها بیشتر است، در حالی که در مناطق خشک تر، تأثیر مناطق شهری بر آب‌های سطحی در سطح یک منطقه به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
پالازولی در انتها نتیجه می گیرد: بررسی تعامل بین مناطق شهری و از دست دادن آب های سطحی برای رسیدن به تعادل بین توسعه شهری و سیاست های مدیریت آب به منظور حفاظت از اکوسیستم ها و منابع آب موضوعی بسیار اساسی است. از این نظر، مدل احتمالی ما امکان به دست آوردن اطلاعات مفید را فراهم می کند و می تواند در همه جای دنیا با مطالعات مشابه اعمال شود.
شرح کامل این مطالعات و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی AGU Advances منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه