به گزارش سیناپرس، پپتیدها از اسید آمینه های مجزا تشکیل و به ترتیب خاصی چیده شده اند. همین ترتیب دقیق خواص نهایی یک پپتید را تعیین می کند.
این که چگونه این مولکول های زیستی همه کاره به وجود آمدند یکی از سؤالاتی است که در مورد منشأ حیات در کره خاکی وجود دارد. برای مثال اسیدهای آمینه، نوکلئوبازها و قندهای مختلف موجود در شهاب سنگ‌ها نشان می دهند که این منشاء می تواند طبیعتی فرازمینی داشته باشد.
با این حال، برای اینکه یک پپتید از مولکول‌های آمینو اسید منفرد تشکیل شود، شرایط بسیار ویژه ای لازم است که قبلاً فرض می شد احتمالا روی زمین وجود داشته است. جالب است بدانید که این فرآیند در مرحله اول نیاز به آب داشته در حالی که مرحله دوم باید بدون آب انجام شود.
دکتر سرژ کراسنوکوتسکی (Serge Krasnokutski) از گروه اخترفیزیک آزمایشگاهی و فیزیک خوشه ای مؤسسه نجوم ماکس پلانک در دانشگاه ینا و پژوهشگر ارشد این مطالعات می گوید: آب نقش مهمی در روش متداول ایجاد پپتیدها ایفا می کند.
در این فرآیند، اسیدهای آمینه منفرد برای تشکیل یک زنجیره ترکیب می شوند و برای اینکه این اتفاق بیفتد، هر بار یک مولکول آب باید حذف شود. او در ادامه می افزاید: محاسبات شیمیایی کوانتومی ما اکنون نشان داده است که اسید آمینه گلیسین می تواند از طریق یک پیش ماده شیمیایی به نام آمینو کتن تشکیل شود که با یک مولکول آب ترکیب می شود.
به زبان ساده تر در این مورد، آب باید برای اولین مرحله واکنش اضافه شده و برای مرحله دوم باید برداشته شود.
با این یافته ها، تیمی تحقیقاتی به رهبری کراسنوکوتسکی اکنون توانسته اند یک مسیر واکنشی را نشان دهند که می تواند در شرایط کیهانی انجام شود و به آب نیاز ندارد.
کراسنوکوتسکی با تشریح ایده اصلی این کار می گوید: به جای انحراف شیمیایی که در آن اسیدهای آمینه تشکیل می شوند، ما می خواستیم بفهمیم که آیا مولکول های آمینو کتن نمی توانند مستقیماً برای تشکیل پپتیدها ترکیب شوند.
او می افزاید: ما این کار را با شبیه سازی شرایط ابرهای مولکولی کیهانی انجام دادیم، یعنی روی ذرات غبار در خلاء، جایی که مواد شیمیایی مربوطه مانند کربن، آمونیاک و مونوکسید کربن به وفور وجود دارد.
کراسنوکوتسکی می گوید: تحقیقات نشان داد که در این شرایط، پلی گلیسین پپتید از مواد شیمیایی ساده تشکیل شده است. به گزارش سیناپرس، بنابراین اینها زنجیره ای از اسید آمینه بسیار ساده گلیسین هستند و ما طول‌های متفاوتی را مشاهده کردیم که طولانی ترین نمونه ها شامل یازده واحد اسید آمینه بود.
در این آزمایش، تیم آلمانی همچنین توانست آمینو کتن مشکوک را شناسایی کند. این واقعیت که واکنش می تواند در چنین دماهای پایینی انجام شود به دلیل واکنش بسیار زیاد مولکول های آمینو کتن است. آنها با یکدیگر ترکیب شده و محصول نهایی پلی گلیسین را تولید می کنند.
به گزارش سیناپرس، اکنون که مشخص شده است که نه تنها اسیدهای آمینه، بلکه زنجیره‌های پپتیدی نیز می توانند در شرایط کیهانی ایجاد شوند، ممکن است هنگام تحقیق در مورد منشأ حیات، نه تنها به زمین بلکه بیشتر به فضا نگاه کنیم.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: astrobiology