به گزارش سیناپرس، یافته های پژوهشگران نشان می دهد شرکایی که قادر به حفظ توجه خود نسبت به یکدیگر هستند بسیار کمتر استرس داشته و بسیار شادتر از کسانی هستند که این کار را نمی کنند.
در حالی که برخی از افراد تمایل طبیعی به توجه بیشتر از دیگران دارند، اما کیفیت و نوع توجه به شریک زندگی را می توان آموزش داد.
روان شناسان مدعی هستند حتی افرادی که به طور کلی حواسشان جمع است در برخی موارد ممکن است متوجه شوند که توجه کاملی به شریک زندگی خود ندارند. این عدم توجه و به ویژه نادیده گرفتن نگرانی های آینده و رویدادهای گذشته مرتبط با شریک زندگی بسیار رایج بوده و به سادگی ممکن است رخ دهد.
به طور کلی افرادی که دارای آگاهی ذهنی پایینی هستند، تمایل دارند با جملاتی مانند:
«من بدون اینکه با شریکم صحبت کنم می توانم وی را درک کنم! یا وقتی با شریک زندگیم هستم، گاهی بدون توجه چیزهایی می گویم یا انجام می دهم. خود را توجیه کنند.
دکتر جاناتان کیمز (Jonathan Kimmes)، سرپرست این تیم مطالعاتی درباره موضوع فوق گفت: توجه، به معنی آگاهی از وجود رابطه و تمایل به حضور بدون قضاوت در کنار همسرتان است. به گزارش سیناپرس، برای مثال وقتی شما در خواربارفروشی هستید باید حواستان به همسرتان باشد. معولا در این شرایط ممکن است حواس شما به دوست صمیمی یا فرد همراهتان بیشتر جلب شود تا همسرتان و این اشتباه است.
به گزارش سیناپرس، محققان در این مطالعات به بررسی شرایط ۲۱۸ زوج عادی پرداخته و میزان توجه آنها به یکدیگر و سطح شادیشان را اندازه گیری کردند.
نتایج به دست آمده نشان داد که بین آگاهی ذهنی بالاتر و رضایت از رابطه بهتر همراه با استرس کمتر ارتباط مستقیمی وجود دارد. در این میان سطح افسردگی در زوج هایی که به یکدیگر توجه داشتند، به مراتب کمتر بود.
دکتر کیمز در این رابطه گفت: این نتایج برای من به عنوان یک درمانگر بسیار مهم است، یافته های ما نشان می دهد که این موضوع می تواند یک هدف امیدوارکننده برای مداخلات بالینی باشد. به گزارش سیناپرس، روش های آگاهی ذهنی زیادی وجود دارد که می تواند بر تعامل زوجین موثر باشد و در این میان شناخت موثر ترین آن ها بسیار حیاتی است.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست امده از آن در مجله تخصصی Journal of Marriage and Family Therapy منتشر شده است.
مترجم: رضوان خندان