به گزارش سیناپرس، پژوهشگران در مطالعات خود دریافتند جستجوی بیش از حد شادی و تمرکز برای شاد بودن در همه لحظات زندگی می تواند نتیجه معکوس داشته و افراد را دچار نارحتی کند. طی این مطالعه مشخص شد افرادی که هدف مستمر شادتر بودن را داشتند، احساس می کردند زمان کمتری برای رسیدن به آن وجود دارد و به همین دلیل کمتر احساس خوشبختی می کردند. در مقابل، کسانی که اجازه می دادند شادی در زندگیشان به صورت تصادفی اتفاق بیفتند و تلاشی برای به دست آوردن آن نمی کردند، این عجله را احساس نکرده و در نتیجه، شادتر بودند.
این مطالعه به سرپرستی آی کی یونگ (Aekyoung Kim) استاد دانشگاه Rutgers روتگرز انجام شد. محققان در این رابطه توضیح می دهند: به نظر می رسد پدیده زمان در میان تعقیب خوشبختی ناپدید می شود اما زمانی که رسیدن به خوشحالی به عنوان هدفی اصلی در نظر گرفته شود، افراد احساس می کنند خوشبخت نبوده و کمتر شاد هستند.
گفتنی است بر اساس مطالعات انجام شده، احساس کمبود زمان تنها یکی از دلایلی است که می تواند برای افراد در شرایطی که به دنبال خوشبختی هستند، نتیجه معکوس داشته باشد. از سوی دیگر ما می توانیم خودمان را مجبور به انجام فعالیت هایی کنیم که واقعاً از آن لذت نمی بریم، پول زیادی خرج کنیم یا به سادگی به مسایل منفی فکر کنیم به همین دلیل پژوهشگران در طول این مطالعه گاهی اوقات به افراد هدف های خاصی داده می شد که با کمک آن شاد تر باشند.
به گزارش سیناپرس، محققان در طول چهار مطالعه مجزا، دریافتند که دنبال کردن شادی در نهایت می‌تواند آن را کاهش دهد و این موضوع در شرایط فرد تاثیری نداشته و حتی اگر به وی هدفی خاص معرفی شود نیز یکسان خواهد بود. باید توجه داشت که همه ما برای توقف و لذت بردن از ثمرات کار خود به زمان نیاز داریم. به گفته محققان با عجله برای شاد بودن، می توانیم هدف اصلی خود را به راحتی از دست بدهیم.
به گفته پژوهشگران از آنجایی که درگیر شدن در تجارب و چشیدن احساسات مرتبط با آن در مقایسه با خرید کالاهای مادی به زمان بیشتری نیاز دارد، احساس کمبود زمان نیز باعث می‌شود افراد به جای لذت بردن از تجارب اوقات فراغت، دارایی‌های مادی را ترجیح دهند.
در خاتمه توصیه می شود در زندگی به شادی اجازه دهید به طور طبیعی جریان داشته باشد و با تفکر و تمرکز بیش از حد روی شاد بودن، خود را آزار ندهید.به گزارش سیناپرس، شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در مجله تخصصی Psychonomic Bulletin & Review منتشر شده است.
مترجم: ناصر پورقدیمی
No tags for this post.