اما الگویی که در مخزن علم لایزال خالق انسان، ریشه داشته و برگرفته از فطرت انسان باشد می‌تواند کامل، جامع، اعتمادپذیر و بحران‌زدا باشد. بر اساس این، الگویی که می‌تواند برای فرهنگ و تمدن ایران اسلامی، سرمشق باشد باید مبتنی بر مبانی و مفاهیم ناب اسلام و سازگار با مقتضیات سرزمینی ایران باشد.
یکی از عرصه‌های پیشرفت هر کشور، صنعت آن است که در کنار خدمات و کشاورزی، سه بازوی پیشرفتی آن را تشکیل می‌دهند. بر اساس این، ایران اسلامی، نه‌تنها به الگویی کلان و بومی نیازمند است بلکه این الگو باید در عرصه‌های خرد نیز راهکار و رهنمود داشته باشد.
فرهنگ‌های غیر غربی، در دهه‌های اخیر، با ایجاد، گسترش و پیشرفت روزافزون سازمان‌ها و صنایع بزرگ، پیچیده شدن فرآیندهای كاری و تهاجم سیل عظیم الگوهای مدیریتی غربی، به این نتیجه رسیدند که برای پیشرفت درون‌زا باید الگوهای مدیریتی نابی را تولید کنند كه بتوانند به آن اعتماد كنند و آنها را برای برون‌رفت از بحران‌های مدیریتی به کار بندند.
در اینجا می‌توان از رهنمودهای رهبر معظم انقلاب در دیدار با صنعتگران به منزله الگوی مناسبی برای صنایع كشور بهره برد چراکه دربرگیرنده تمام ملاحظات دینی، جغرافیایی و بومی جامعه ایرانی است. از دیدگاه ایشان، در الگوی مدیریت اسلامی-ایرانی باید رابطه بین صنعت و معنویت، تعریف و تقویت شود؛ به تحقیق و توسعه فناوری، توجه اساسی شود؛ الگوی صنعتی ما، بومی، داخلی و بدون وابستگی به دیگران باشد. توجه به محیط زیست و حفاظت از آن و جلوگیری از تخریب و نابودی آن، جزو اصول اساسی باشد و درنهایت، تلاش و پشتکار روزافزون، از ویژگی‌های بارز مدیران و صنعتگران و تمامی دست اندرکاران این بخش گردد.
مجید امین نیری- دانشیار دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
No tags for this post.