به گزارش سیناپرس، تیمی از محققان به رهبری دانشگاه کمبریج با مطالعه سوابق مربوط به سال ۱۷۵۳ میلادیدریافتند میانگین اولین تاریخ گلدهی گیاهان در بریتانیا یک ماه جا به جا شده و این امر به دلیل شرایط آب و هوایی و گرمایش زمین است.
طی این مطالعات،بیش از ۴۰۰ هزار سند از پایگاه داده های علمی شهروندی Nature’s Calendar مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. گفتنی است از قرن هجدهم، باغبانان، دانشمندان و طبیعت شناسان در بریتانیا مشاهدات فصول در حال تغییر را ثبت و مستند می ردند و در سال ۲۰۰۰ ، وودلند تراست و مرکز اکولوژی و هیدرولوژی این موارد را در تقویم طبیعت گردآوری کردند، که این بانک اطلاعاتی اکنون شامل حدود سه و نیم میلیون سند می شود.
اسناد فوق مربوط به اولین تاریخ گلدهی ۴۰۶ گونه مختلف از درختان، درختچه ها و گیاهان سراسر بریتانیا بود. این تیم میانگین تاریخ های اولین گلدهی را در دوره های ۱۷۲۵ تا ۱۹۸۶ و ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۹ محاسبه کرده و آنها را با رکوردهای آب و هوایی ماهانه تطبیق کرد. در نتیجه این تحلیل مشخص شد که میانگین اولین تاریخ گل دهی گیاهان در حال حاضر تقریباً یک ماه کامل زودتر از دوره ی ۱۷۲۵ تا ۱۹۸۶ است.
به گزارش سیناپرس، اعضای این تیم هشدار می دهند که اگر گرمایش زمین با همین سرعت ادامه یابد، در نهایت، بهار می تواند از اواسط زمستان آغاز شود.
پروفسور اولف بونتگن از دپارتمان جغرافیای کمبریج و سرپرست این تیم مطالعاتی در این رابطه گفت: ما می توانیم از طیف وسیعی از مجموعه داده های محیطی استفاده کنیم تا ببینیم تغییرات آب و هوایی چگونه روی گونه های مختلف گیاهی تأثیر می گذارد، اما بیشتر سوابق ما فقط یک یا تعداد انگشت شماری از گونه ها را در یک منطقه نسبتاً کوچک در نظر گرفته است. به گزارش سیناپرس،طبیعتا برای اینکه واقعاً بفهمیم تغییرات آب و هوایی با جهان ما چه می‌کند، به مجموعه داده های بسیار بزرگ تری نیاز داریم که کل اکوسیستم ها را در یک دوره زمانی طولانی بررسی کنند.
در این میان باید توجه داشت که اگر گیاهان خیلی زود گل بدهند، برخی از محصولات در معرض خطر هستند. به عنوان مثال، اگر درختان میوه زود گل بدهند، سرما زدگی دیررس می تواند کل محصول را از بین ببرد.
خطر زیست محیطی بزرگتر در گلدهی زودرس، عدم تطابق زیست محیطی نامیده می شود. بونتگن در این رابطه توضیح داد: گیاهان، حشرات، پرندگان و سایر موجودات حیات وحش تا حدی تکامل یافته اند که در مراحل رشد خود با هم هماهنگ شوند.
وقتی یک گیاه خاص گل می دهد، نوع خاصی از حشره را جذب می کند، که آن حشره خوراک نوع خاصی از پرنده است و این چرخه ادامه دارد که بر هم خوردن یکی از اجزای این زنجیره در کل مجموعه اختلال ایجاد خواهد کرد.
به گزارش سیناپرس، اگر یک جزء سریع تر از بقیه اجزای زنجیره های طبیعی واکنش نشان دهد، خطر عدم هماهنگی بین آنها وجود دارد و به این ترتیب اگر یک گونه جانوری یا گیاهی نتواند با سرعت کافی با شرایط جدید تطابق ایجاد کند، چرخه طبیعی بر هم خورده و این امر منجر به فروپاشی گونه ها خواهد شد.
مترجم: حمید تعالی
منبع: sciencefocus