به گزارش سیناپرس، در یک پژوهش جدید، محققان برای اولین بار نشان داده‌اند که چگونه ژن‌های افراد می‌توانند نقش مهمی در لذت بردن آن‌ها از طبیعت داشته باشند و به طور بالقوه دیدگاه و میل ما نسبت به دنیای طبیعی را تغییر دهند.
در تحقیقی که در این زمینه انجام شده است، پژوهشگرانی از دانشگاه کوئینزلند استرالیا با همکاری دانشگاه ملی سنگاپور، داده های بیش از 1000 مجموعه دوقلوهای همسان را با هم مقایسه کردند تا دریابند چگونه ژنتیک ممکن است بر رابطه ما با طبیعت تأثیر بگذارد.
دوقلوهای شرکت‌کننده بخشی از برنامه موسوم به TwinsUK، یعنی بزرگ ترین مرکز ثبت دوقلوهای بزرگسال بریتانیا و دقیق‌ترین مطالعه بالینی دوقلوها در جهان بودند.به گزارش سیناپرس، این محققان می گویند: ما دوقلوهایی را که با هم بزرگ شده بودند با دوقلوهایی که جدا از هم بزرگ شده بودند مقایسه کردیم تا بتوانیم وراثت‌پذیری ژنتیکی دو صفت مهم در این خصوص یعنی میزان ارتباط فرد با طبیعت و مدت زمانی که معمولا شخص در طبیعت می‌گذراند، بررسی نماییم.
آن ها می افزایند: ما واقعاً از نتایج به دست آمده شگفت زده شدیم. طبق این نتایج، بسته به نوع ویژگی مورد بررسی، این رفتارهای مرتبط با طبیعت دوستی در 34 تا 48 درصد مواقع قابلیت ارثی بودن داشتند.
این بدان معناست که تفاوت‌های ژنتیکی و ذاتی بین افراد، می تواند نحوه ارتباط روان‌شناختی آن ها با محیط‌های طبیعی و نحوه انجام چنین تجربه هایی را تعیین نماید.
نتایج جالب فوق به ما کمک می کنند تا بفهمیم چرا برخی افراد تمایل بیشتری نسبت به دیگران برای حضور در طبیعت دارند.
به گفته مجریان این تحقیق، امروزه تلاش‌ها برای نزدیک‌تر کردن مردم به طبیعت اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده است، زیرا تأثیر سبک زندگی شهری بر سلامت روان، روز به روز آشکارتر می‌شود. این تاثیرات شامل سطوح پایین تر رفاه ذهنی و خطر بالاتر بروز اختلالات روان پزشکی نظیر افسردگی و اضطراب هستند.
به گزارش خبرگزاری sinapress، حالا این یافته های جدید که در نشریه PLOS Biology منتشر شده اند، می توانند اطلاعات پایه ای بیشتری را در این خصوص فراهم نموده و در اختیار دانشمندان قرار دهند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه