چه کسانی در خطر کرونای شدید هستند

به گزارش سیناپرس، تحقیقات نوین نشان می ‌دهد که چرا برخی افراد پس از ابتلا به کووید ۱۹ بیشتر از سایرین به علائم پایدار مبتلا می ‌شوند.
طی دو سالی که سازمان بهداشت جهانی، کووید ۱۹ را به عنوان یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی و نگرانی بین ‌المللی اعلام کرده، بیش از ۳۵۶ میلیون نفر مبتلا و حداقل پنج میلیون و ۶۰۰ هزار مورد مرگ و میر ناشی از آن گزارش شده است، در حالی که میلیون‌ ها نفر دیگر همچنان علائم کووید مداوم یا طولانی مدت را تجربه می ‌کنند.

هنوز این مساله به صورت یک معما باقی مانده است که چرا برخی از مبتلایان به کووید ۱۹ ماه ها علائم احساس خستگی مفرط، مه مغزی، تنگی نفس یا علائم دیگر را دارند در حالی که برخی دیگر به سرعت بهبود می یابند.به گزارش sinapress، بسیاری از محققان بر این باورند که کووید طولانی مدت ممکن است یک سندرم واحد نباشد، بنابراین گروه‌ های مختلف کم و بیش در معرض خطر انواع مختلفی از علائم پایدار آن قرار داشته باشند.

تعیین تعریف دقیق آنچه که کووید طولانی مدت یا سندرم پس از کووید ۱۹ حاد می نامند، دشوار است. برخی از محققان زمانی که علائم کووید ۱۹ بیش از ۲۸ روز طول بکشد، آن را کووید ۱۹ طولانی مدت می نامند در حالی که برخی دیگر اگر دوام علائم تا سه ماه ادامه داشته باشد آن را کووید طولانی مدت تشخیص می دهند.

به گزارش سیناپرس، همچنین در مورد اینکه کدام و چند علامت با این بیماری مرتبط است، اختلاف نظر وجود دارد. این عدم اجماع، منجر به تفاوت در برآوردها در مورد شیوع آن و اینکه چه کسی بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرد، شده است. 

با این حال، دانشمندان به شدت در حال بررسی این موضوع هستند که مشخص شود چه گروه‌ هایی در معرض بیشترین خطر ابتلا به علائم پایدار کووید هستند. در این میان  برخی از مکانیسم‌ های بیولوژیکی که می‌ توانند دلیل آن را توضیح دهند، باید شناسایی شده و معرفی شوند. انجام این کار می تواند منجر به توسعه نشانگرهای زیستی برای پیش بینی افراد در معرض خطر و همچنین مداخلاتی برای کمک به تسریع بهبودی آنها شود.

در اینجا به برخی از ویژگی های افراد در معرض خطر ابتلا به کووید ۱۹ طولانی مدت می پردازیم:

جنسیت بیولوژیکی

مطالعات مختلف نشان داده است که زنان نسبت به مردان، به ویژه در سنین ۴۰ تا ۶۰ سال، در معرض خطر بیشتری برای داشتن علائم مداوم مانند خستگی، تنگی نفس، مه مغزی، درد عضلانی، اضطراب یا افسردگی پس از عفونت اولیه کووید ۱۹ قرار دارند. به گزارش سیناپرس، مطالعه منتشر شده در Nature Medicine که اطلاعات چهار هزار و ۱۸۲ کاربر برنامه مطالعه علائم کووید۱۹ که به طور مداوم سلامت خود را ثبت کرده بودند، این مسئله را تایید می کند. بیشترین تفاوت بین مردان و زنان در بین سنین ۴۰ تا ۵۰ سال مشاهده شد که در آن زنان در مقایسه با مردان دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به کووید طولانی بودند.

زنان همچنین بیشتر مستعد ابتلا به بیماری های خودایمنی و آنسفالومیلیت میالژیک یا سندرم خستگی مزمن هستند که به اعتقاد محققان ممکن است بین این شرایط و کووید طولانی مدت همپوشانی وجود داشته باشد.

سن 

مطالعات انجام شده نشان می دهد که افزایش سن با خطر بیشتری برای ایجاد علائم مداوم کووید ۱۹ همراه است. با این حال، تحقیقات جدیدتر دفتر آمار ملی بریتانیا (ONS) نشان می ‌دهد که احتمال ابتلا به کووید طولانی مدت در دوره میانسالی افراد بیشتر است. 

 بیماری های زمینه ای

در یک مطالعه جداگانه، محققان کینگز کالج لندن داده های ناشناس از یک میلیون و ۲۰۰ هزار پرونده سلامت اولیه در سراسر بریتانیا را به همراه ده مطالعه مبتنی بر جمعیت شامل ۴۵ هزار و۹۶ شرکت کننده را بررسی کردند که سلامت روان ضعیف از قبل داشته، با افزایش ۵۰ درصدی احتمال گزارش طولانی مدت کووید همراه بود، در حالی که آسم با افزایش ۳۲ درصدی این مسئله همراه است. بسیاری از محققان بر این باورند که کووید طولانی مدت ممکن است یک سندرم واحد نباشد، بنابراین امکان دارد گروه های مختلف کم و بیش در معرض خطر انواع مختلفی از علائم پایدار قرار داشته باشند.

علائم اولیه چندگانه 

بر اساس داده‌ های برنامه مطالعه علائم کووید، افرادی که در هفته اول بیماری خود بیش از پنج علامت را تجربه کردند، در مقایسه با افرادی که علائم کمتری را تجربه می‌ کردند، سه و نیم برابر بیشتر در معرض ابتلا به کووید طولانی قرار داشتند.

بار ویروسی

بر اساس تحقیقات جدید منتشر شده در مجله Cell، که نمونه‌ های خون و سواب بینی ۳۰۹ بیمار کووید ۱۹ را تجزیه و تحلیل کرده و آن را با علائم آنها در دو تا سه ماه آینده مرتبط کرده به طوری که افرادی با مقادیر بالاتری از ویروس، احتمال بروز علائم پایدار عفونت بیشتری را نشان می دادند. به گزارش سیناپرس، یک احتمال این است که آنها در ابتدا در معرض دوز بالاتری از ویروس قرار گرفته باشند. توضیح دیگر همچنین می تواند این باشد که بدن آنها پس از ابتلا به بیماری، کمتر در کنترل موثر قرار داشتند.

یکی از محدودیت ‌های این مطالعه این است که تقریباً سه چهارم بیماران وارد شده در بیمارستان بستری شده‌ بودند، بنابراین مشخص نیست که آیا نتایج به‌ طور یکسان برای افرادی که در ابتدا عفونت‌ های خفیف ‌تر کرونا را تجربه کرده‌ اند صدق می ‌کند یا خیر. اگر بار ویروسی بالا واقعاً با علائم پایدار همراه باشد، تجویز داروهای ضد ویروسی بلافاصله پس از تشخیص می ‌تواند به طور بالقوه کمک کننده باشد.

اتوآنتی بادی ها

مطالعه مذکور نشان داد که دو سوم از بیمارانی که به کووید طولانی مبتلا شده‌ اند، در زمان تشخیص کووید ۱۹ اتوآنتی‌ بادی‌ هایی (آنتی ‌بادی ‌هایی که به اشتباه به بافت‌ های بدن حمله می ‌کنند) داشتند و با افزایش سطح این آنتی ‌بادی ‌ها، آنتی‌ بادی ‌های محافظت از ویروس کرونا کاهش یافته اند. تشخیص زودهنگام این اتوآنتی بادی ها می تواند به طور بالقوه به عنوان یک نشانگر زیستی برای پیش بینی اینکه چه کسی در معرض بیشترین خطر ابتلا به کووید طولانی است، استفاده شود.

اگر تأیید شود که خودایمنی در ایجاد علائم پایدار نقش دارد، ممکن است بتوان با درمان های موجود که برای کاهش فعالیت ایمنی طراحی شده اند، مداخله کرد. 

در تحقیقات دیگری، پزشکان در بیمارستان دانشگاه زوریخ دریافتند که سطوح پایین آنتی بادی ‌های خاص از جمله IgM که اولین آنتی ‌بادی است که در پاسخ به عفونت جدید تولید می‌ شود، در بین افرادی که به کووید طولانی مبتلا شده‌اند در مقایسه با افرادی که به سرعت بهبود یافته ‌اند، شایع ‌تر است. 

عفونت قبلی به ویروس اپشتین بار

یکی دیگر از یافته های مقاله Cell این بود که ویروس اپشتین بار (EBV) که حدود ۹۰ درصد از جمعیت انسانی را آلوده می کند و معمولاً به شکل غیرفعال پس از عفونت باقی می ماند، در اوایل ابتلا به عفونت کرونا دوباره فعال می شود که به طور قابل توجهی با ایجاد علائم پایدار همراه است. به گزارش سیناپرس، این فعال ‌سازی مجدد احتمالاً می ‌تواند مربوط به پاسخ ایمنی به کووید ۱۹ باشد.

ساختار میکروب های روده

روده ‌های ما یک اندام ایمنی باورنکردنی هستند و میکروب ‌های ساکن در آن می ‌توانند پاسخ‌ های ایمنی ما را تغییر دهند. بر اساس تحقیقات منتشر شده در ژورنال Gut، افرادی که در طول عفونت اولیه کووید ۱۹ خود تغییراتی در تنوع و حجم این باکتری ‌ها داشتند، در معرض خطر بیشتری برای تجربه علائم مداوم کووید ۱۹ به مدت شش ماه یا بیشتر بودند. به گزارش sinapress، به گفته محققان، مطالعات بیشتر برای پاسخ به اینکه آیا تعدیل این میکروب ها می تواند بهبودی به موقع از کووید طولانی را تسهیل کند یا خیر، نیاز است. 

وضعیت واکسیناسیون

تحقیقات اخیر منتشر شده در Lancet Infectious Diseases نشان می دهد که احتمال بروز علائمی که بیش از ۲۸ روز طول بکشد تقریباً در میان افرادی که پس از واکسینه شدن کامل آلوده شده اند به نصف کاهش یافته است. در واقع واکسیناسیون خطر ابتلا به کووید طولانی را کاهش می دهد اگرچه به طور کامل از آن جلوگیری نمی کند. 

گزارش فاطمه کردی

No tags for this post.