به گزاش سیناپرس، امروزه پرینتر سه بعدی DLP(Digital light processing) را می توان در زمینه های مختلفی مورد استفاده قرار داد. این تکنولوژی امروزه به یاری محققان رفته و باعث شده تا آنها بتوانند مدل خود را به صورت سه بعدی پیاده کنند. علاوه بر استفاده در صنایع نظامی و خودروسازی در زمینه پزشکی نیز می توان برای ساخت قالب تراشه های میکروفلوئیدی و همچنین ساخت قالب های کیت کشت سه بعدی سلول نیز استفاده کرد. اندام های مصنوعی بدن که به دقت و ظرافت بالا نیاز دارند را نیز می توان با این دستگاه تولید کرد. اهمیت و نیاز به تولید چنین محصولی باعث شد تا پژوهشگران ابن سینا نیز به دانش فنی تولید و ساخت پرینتر سه بعدی DLP دست پیدا کنند.
محمدرضا موحدی، پژوهشگر واحد مهندسی بافت پژوهشگاه ابن سینا در گفتگو با سیناپرس گفت: این دستگاه قابلیت نصب چهار نازل به صورت همزمان را دارد. ماژول های نازل های این دستگاه نیز قابل تعویض هستند. همچنین این دستگاه قابلیت نصب دو نازل فلزی برای پرینت پلیمرهای ترموپلاستیک را نیز دارد که توسط یک هیتر دور نازل به پلیمرهای ترموپلاستیک گرما داده می شود، سپس آنها ذوب شده و برای پرینت آماده می شوند.
وی افزود: در این دستگاه ما بیشتر تمرکزمان به روی ساخت داربست ها در حوزه مهندسی بافت غضروف یا استخوان است. ما دقیقا همان الگویی که خودمان به نرم افزار می دهیم را می توانیم با کمک این دستگاه پرینت بگیریم و شرایط و فرایند پرینت اعم از دما، سرعت حرکت محورها و میزان فشاری که پشت نازل توسط کمپرسورها اعمال می شود را تحت کنترل داشته باشیم. در واقع ما می توانیم یک شبیه سازی خیلی خوبی از مدل های آزمایشگاهی با این دستگاه داشته باشیم.
وی اظهارداشت: اکنون نسل سوم این دستگاه ساخته شده است. در حال حاضر مالکیت معنوی این دستگاه با پژوهشگاه ابن سینا است و فرایند سل پرینتینگ را پیش می برد؛ کاری که تاکنون در ایران نشده است.
وی به وجه تشابه و تمایز این دستگاه نسبت به نمونه های مشابه خارجی اشاره کرد و گفت: رزولیشن بالا از مهمترین عامل هایی است که کیفیت محصول را تضمین می کند. اکنون رزولیشن این دستگاه خوب است. از نظر امکانات نیز 80 درصد امکانات دستگاه های خارجی را دارد. شاید تنها امکانی که ما نداریم بحث کنترل دمای استیج و نازل ها باشد اما در سایر موارد این محصول تفاوتی با نمونه های مشابه خارجی ندارد.
گفتگو: فرزانه صدقی
No tags for this post.