این جانور پیچیده ترین سیستم شنوایی را دارد
به گزارش سیناپرس، پژوهشگران در مطالعات جدید خود به بررسی طبقه بندی تکاملی بحث برانگیز خفاش ها بر اساس آناتومی گوش های داخلی این جانور پرداختند. یافته های محققان نشان می دهد گونه های مختلف خفاش ها دارای ساختارهای متفاوتی از سیستم شنوایی هستند و درک اینکه چگونه ساختارهای گوش داخلی در بین خفاش‌ها متفاوت است، بینش هایی را در مورد تکامل استراتژی های مختلف پژواک نگاری آنها ارائه می کند.
این مطالعات جدید به کمک دانش فیلوژنومیک یا طبقه بندی تکاملی شامل تجزیه و تحلیل داده های ژنومی خفاش ها، نشان می دهد که ساختار شنوایی مبتنی بر پژواک آن ها یا به طور جداگانه در زیرشاخه های این جانور تکامل یافته است. برخی نشانه ها نیز حاکی از این واقعیت هستند که ساختار شنوایی، یک باره در اجداد خفاش ها تکامل یافته و بعدها در برخی از گونه های این پستاندار همچون Yinpterochiropterans ناپدید شده است.
باید توجه داشت این طبقه بندی از منظر منتقدان، بحث برانگیز است زیرا قبلاً فقط در سطح مولکولی شواهدی از این تئوری مشاهده شده و هیچ پشتیبانی آناتومیکی از این نظریه وجود ندارد.
به گزارش سیناپرس، در این مطالعات جدید دکتر ژی ژی لو (Zhe-Xi Luo) با همکاری دکتر بنجامین سولسر (Benjamin Sulser) اقدام به بررسی دقیق ساختار شنوایی خفاش ها کرده و برای درک بهتر موضوع، از تشریح دقیق و تصویربرداری سی تی اسکن جهت بررسی ساختار گوش داخلی ۳۹ گونه خفاش از ۱۹ خانواده مختلف استفاده کردند.
آن ها ساختارهای متعدد مشتق شده از گانگلیون مارپیچی – گروهی از سلول های عصبی در سیستم شنوایی – را در خفاش های Yangochiropteran مشاهده کردند. ساختارهایی که منحصر به این گونه از خفاش های امروزی و اجداد آن ها هستند. این آرایش آناتومیکی خاص اجازه می دهد تا یک گانگلیون بزرگتر با نورون های بیشتر، تراکم عصب بالاتر سلول های عصبی و و خوشه های متراکم تر از بسته های فیبر عصبی شنوایی، که با آناتومی این گونه خاص خفاش ها و پستانداران غیر خفاشی متفاوت است، به طور دقیق مورد مطالعه قرار گیرد.
به گزارش سیناپرس، پژوهشگران این تیم مطالعاتی با بررسی موارد فوق نتیجه می گیرند که این ویژگی ها ممکن است محرک تکاملی برای طیف وسیعی از استراتژی‌های پژواک یابی باشند و با تنوع گونه خفاش Yangochiropterans ، که ۸۲ درصد از گونه های همه خفاش های پژواک گیر را تشکیل می‌دهند، مرتبط هستند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.
مترجم: زهرا همراز
