به گزارش سیناپرس، پیشتر اینگونه فرض می شد که سیاراتی مانند زمین در برخورد با یک سیارک یخی بزرگ به طور اتفاقی آب خود را دریافت کرده اند. اکنون، محققان دانشگاه کپنهاگ داده‌هایی را فاش می کنند که نشان می دهد زمین در واقع با گرفتن توده‌هایی از سنگریزه‌های پر از یخ و کربن رشد کرده که به دور تمام ستاره‌های جوان در کهکشان می چرخند.
پروفسور آندرس یوهانسن (Anders Johansen) که رهبری این مطالعات را از موسسه گلوب (GLOBE) بر عهده دارد، در بیانیه ای می گوید: تمام داده‌های ما نشان می دهد که آب از ابتدا بخشی از اجزای سازنده زمین بوده است. به گزارش سیناپرس، از آنجایی که مولکول آب به طور مکرر شکل می گیرند، احتمال معقولی وجود دارد که در تمام سیارات کهکشان راه شیری وجود داشته باشند.
نقطه تعیین کننده برای وجود آب مایع، فاصله سیاره از ستاره است. زمانیکه زمین به یک درصد جرم فعلی خود رسیده بود، این سیاره توده‌هایی از سنگریزه‌های پر از یخ و کربن را دریافت کرده و با آن ها رشد کرده است. پس از آن زمین سریعتر رشد کرد تا اینکه به اندازه ای که امروز می شناسیم بزرگ شد. یوهانسن می گوید که رخ دادن این اتفاق بیش از پنج میلیون سال به طول انجامیده است.
او در ادامه توضیح می دهد: در نقطه ای، دمای سطح به شدت افزایش یافت و باعث شد یخ موجود در سنگریزه ها در مسیر پایین آمدن به سطح تبخیر شود، به طوری که امروزه با اینکه ۷۰ درصد از سطح زمین را آب پوشانده، تنها یک دهم درصد از سیاره زمین از آب تشکیل شده است.
به گزارش سیناپرس، همه سیاره های کهکشان راه شیری ممکن است توسط بلوک‌های یکسانی تشکیل شده باشند، به این معنی که به شرط داشتن درجه حرارت مناسب، سیاراتی با همان مقدار آب و کربن مانند زمین، اغلب در اطراف ستاره‌های دیگر در کهکشان ما شکل گرفته باشند. یوهانسن می افزاید: این سیاره ها می توانند مکان های بالقوه ای باشند که احتمالا حیات در آن ها وجود دارد.
محققان معتقدند، داده‌ها این احتمال را نشان می دهد که سیارات دیگر که دارای بلوک های ساختاری و شرایط دمایی مشابه زمین هستند، ممکن است تقریباً به اندازه سیاره ما آب و قاره داشته باشند. به گزارش سیناپرس، با این تفاسیر، همه سیاره‌ها به یک اندازه آب دریافت می کنند و این نشان می دهد که سیارات دیگر ممکن است نه تنها به اندازه زمین آب و اقیانوس، بلکه به همان میزان قاره هایی داشته باشند که این شرایط خوبی برای ظهور حیات در کرات دیگر را فراهم می کند.
پروفسور یوهانسن در انتها اضافه می کند: سیاره ای که با آب پوشانده شده است، هرچند برای موجودات دریایی خوب است، اما شرایطی کمتر ایده آل برای شکل گیری تمدن های پیشرو ارائه می دهد.
شرح کامل این مطالعات و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Science Advances منتشر شده است.
مترجم: سامیه خسروی زاده
No tags for this post.