به گزارش سیناپرس، قرنطینه ناشی از کرونا در سراسر جهان باعث کاهش قابل توجه ترددها، فعالیت صنایع و مراکز منتشر کننده آلاینده های جوی شد. در این میان شواهد نشان می دهد طی این دوره، انتشار دی اکسید نیتروژن در جهان کاهش داشته و کاهش میانگین این گاز در کشورهایی که با اقدامات سخت گیرانه تر قرنطینه کرونا مواجه شدند، تقریباً یک سوم بیشتر بود.
مطالعات جدید انجام شده در این حوزه، دانش ما را در مورد برآورد قرار گرفتن در معرض گاز دی اکسید نیتروژن بهبود بخشیده و فرصتی برای پیشرفت در ارزیابی سلامت کیفیت هوا فراهم می کند. دی اکسید نیتروژن یا NO2 یک عامل مهم در آلودگی هوا است و قرار گرفتن انسان در معرض این گاز با پیامدهای نامطلوب سلامتی از جمله عفونت های تنفسی، آسم و سرطان ریه مرتبط است.
مطالعات انجام شده نشان دهنده کاهش سطح این گاز در جو و سطح زمین در طول قرنطینه های کرونایی بود با این حال، سوالاتی در مورد رابطه بین سطوح دی اکسید نیتروژن موجود در اتمسفر که با استفاده از دادههای ماهواره ای اندازه گیری می شود و غلظت های دی اکسید نیتروژن سطح زمین مرتبط با سلامت انسان که اغلب فقط در کشورهای با درآمد بالاتر اندازه گیری میشوند، باقی می ماند.
در راستای کشف مساله فوق، متیو کوپر و همکارانش از داده های ماهواره ای با وضوح بالا برای استخراج غلظتهای این گاز در سطح زمین و ارزیابی شهرها در طول قرنطینه کرونا در سال ۲۰۲۰ در مقایسه با سال ۲۰۱۹ استفاده کردند. آن ها در ادامه از اندازه گیری های ماهواره ای برای تعیین کمیت تغییرات سطح دی اکسید نیتروژن در بیش از ۲۰۰ شهر استفاده کردند. این شهرها شامل مناطق مختلف جهان بوده و در میان آن ها ۶۵ شهر بدون نظارت در سطح زمین و عمدتاً در مناطق کم درآمد قرار داشت.
به گزارش سیناپرس، پژوهشگران این تیم تحقیقاتی دریافتند که کاهش میانگین غلظت دی اکسید نیتروژن با میزان جمعیت در کشورهایی با شرایط سخت قرنطینه، مانند آمریکای شمالی و چین، حدود ۲۹ درصد بیشتر از کشورهایی است که قرنطینه سبک تری را تجربه کردند. در این پژوهش همچنین مشخص شد که کاهش NO2 در طول قرنطینههای کرونایی از میانگین سالانه کاهش سالانه اخیر در اثر کنترل انتشار فراتر رفته است، که با حدود ۱۵ سال کاهش در سطح جهانی برابر است.
نتایج همچنین نشان میدهد که حساسیت انتشار این گاز به قرنطینه بسته به کشور و بخش انتشار (برای مثال نیروگاهها یا حمل و نقل) متفاوت است.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.
مترجم: حمید تعالی