به گزارش سیناپرس، نتایج یک مطالعه اخیرا منتشرشده توسط مجله معتبر BMJ نشان می‌دهد که استفاده از پین های فلزی یا اصطلاحا سیم‌های K برای نگه داشتن استخوان‌های شکسته مچ دست، عملکردی بهتر از گچ‌گیری های مرسوم ندارد.
شکستگی مچ دست امری شایع به خصوص در زنان مسن است. اگر طی این شکستگی، قطعات استخوانی جابجا شده و از تراز طبیعی خود خارج شده باشند، اغلب نیاز به برخی دستکاری ها و سپس جراحی برای وارد کردن سیم‌ها یا صفحات فلزی دارند.
اما در برخی موارد نیز صرفا از گچ گیری سنتی به عنوان یک جایگزین غیرجراحی برای نگه داشتن استخوان‌ها در موقعیت صحیح خود استفاده می شود.به گزارش سیناپرس، جراحی، معمولا گران است و ضمنا خطراتی را نیز برای بیمار به همراه دارد، در حالی که گچ قالبی ارزان‌تر است، اگرچه باید دید که آیا نتیجه عملکردی، یکسان است یا خیر.
پژوهشگران بین الملل به رهبری دانشگاه آکسفورد انگلستان، برای درک این موضوع مهم، پیشرفت در بهبودی شکستگی مچ را در 500 فرد بزرگسال با میانگین سنی 60 سال در 36 بیمارستان زیرمجوعه NHS بین ژانویه 2017 تا مارس 2019 پیگیری کردند.
بررسی های فوق نشان داد چه آن هایی که از پین فلزی استفاده کرده بودند و چه آن ها که صرفا مچ خود را گچ گرفته بودند، کیفیت زندگی و همچنین الگوی بهبودی مشابهی را نشان می دهند.
البته، از هر هشت بیمار درمان شده با گچ قالبی، یک نفر به دلیل از دست دادن موقعیت شکستگی در شش هفته اول پس از آسیب، به جراحی بعدی نیاز داشت، ولی سایر عوارض، نادر بودند.به گزارش سیناپرس، این محققان می گویند: می توان گفت عملیات تثبیت از طریق جراحی با سیم‌های K عملکرد بهتری را برای بهبودی مچ دست دچار شکستگی بعد از 12 ماه ارائه نمی‌کند.
بر این اساس، شکستگی های مچ در سالمندان را می توان پس از عمل جا انداختن معمول، با استفاده از گچ گیری معمولی تثبیت نموده و نتایج مناسبی را به دست آورد.
نویسنده: محمدرضا دلفیه