ثبت های ملی و بین المللی راهی برای برند سازی آثار فرهنگی
دکتر پویا محمودیان، معاون صنایعدستی و هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، در گفتگو با سیناپرس درباره اهمیت برندسازی صنایع فرهنگی ایران در فضای بین المللی گفت: اصولا صنایع فرهنگی را به عنوان سفیران فرهنگی می شناسیم. چراکه هر گردشگری که وارد کشور می شود، در پایان سفر خود آن چیزی که به عنوان یک کالای مانا و پایا از کشور با خود می برد، معمولا صنایع دستی است که پیشینه چند هزار ساله دارد. از آنجایی که صنایع دستی بازگو کننده قصه ها، داستان ها و فرهنگ اقوامی است که آن را تولید کرده اند، می تواند محتوای مهمی را به خانه های گردشگران ببرد؛ چراکه در سال های اخیر مفهوم و محتوا در جوامع بشری پررنگ تر شده است. در همین راستا شناسنامه دار شدن کالاهای مربوط به صنایع فرهنگی بازگو کننده داستان تولید آن کالا از منظر رنگ، طرح و نقش است.
وی با اشاره به صادرات کلان صنایع فرهنگی گفت: صادرات کلان یک کالای فرهنگی – هنری مزیت های زیادی به همراه دارد. چرا که در بسیاری از موارد شاخصه های فرهنگی ایران را با خود همراه دارد و بازتاب فرهنگ و هنر ما می شود. برای مثال صادرات کالاهایی نظیر سفال یا زیر اندازهایی با نقش و نگار ایرانی که طرح آنها متعلق به ایران اسلامی است، علاوه بر صرفه اقتصادی و ارزآوری که موجب اشغالزایی می شود، می تواند پایه اصلی ترویج فرهنگ و هنر ایرانی و اسلامی شود و تاثیر زیادی در نمایش فرهنگ ایرانی اسلامی داشته باشد.
محمودیان گفت: در این شرایط است که کسانی که مخاطبان این کالاها هستند، با پیشینه فرهنگی و هنری آن آشنا می شوند. شاید بسیاری از صادرکنندگان ما به بعد صادراتی آن اهمیت می دادند، اما اکنون در فضای آنلاین چه در تجارت خرد و چه در صادرات کلان به این وجه پرداخته می شود که موجب نشر محتوا درباره فرهنگ و غنای فرهنگی ایران است. گفتنی است، چنین فرآیندی موجب افزایش ضریب نفوذ ما در بازار جهانی می شود.
وی با اشاره به ثبت بازارهای جهانی گفت: یکی از فعالیت های موثر بر توسعه صنایع فرهنگی، ثبت شهرها و روستاها در قالب ملی و جهانی است که یکی از اقدامات موثر در راستای برند سازی و اطلاع رسانی و آگاهی بخشی است که در نهایت منجر به شناخته شدن ما و کالاهای فرهنگی در دنیا می شود.
محمودیان گفت: ثبت ها یکی از راه های برندسازی و نشان دادن ظرفیت های نهفته شهرها و روستاهای ما چه در بعد ملی و چه در بعد جهانی است. در روند ثبت های ملی چون این باور و اعتقاد وجود دارد که باعث گشودن درهای توسعه می شود و ظرفیت های نهفته را شکوفا می کند و باعث شناخته تر شدن صنایع فرهنگی ما می شود، در معرض توجه قرار می گیرد و تبدیل به یک مطالبه می شود. بنابراین برای دفاع از پرونده ها مسوولین و نماینده های شهری را پای کار می آورند؛ چون می دانند ثبت ها راهی برای دیده شدن و فروش داخلی و خارجی بیشتر است. به همین دلیل ما در روند ثبت ملی تلاش های زیادی کردیم چراکه باعث هویت و اصالت بخشی به مفاهیم فرهنگی ما است.
به گفته معاون صنایعدستی و هنرهای سنتی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی؛ در کل می توان گفت ثبت ها هم راهی برای ایجاد نظم دربازارهای جهانی است.
گفتگو: فرگل غفاری
No tags for this post.