بسیاری از انتخاب‌هایی که در زندگی داریم، تحت تاثیر صفات شخصیتی ما قرار دارد. تاکنون مطالعات متعددی در مورد ارتباط این صفات با تصمیم گیری‌های مختلف به انجام رسیده است. در یکی از آخرین مطالعات، پژوهشگران این بار به سراغ بررسی رابطه برونگرایی با توانایی فرد برای مدیریت مالی و پس انداز پرداختند.
این مطالعه مشخص ساخت که افرادی که برونگراترند، معمولاً پاداش‌هایی کوچک‌تر و آنی‌تر را به پاداش‌های بزرگ ولی دیرهنگام‌تر ترجیح می‌دهند. به کلامی دیگر، این دسته از افراد معمولاً کامروایی زودهنگام را به کامروایی در بلندمدت ترجیح می‌دهند.
این مطالعه برای بررسی دقیق این رابطه، سه حوزه مختلف را مورد واکاوی قرار داد. در ابتدا این تیم پژوهشی به سراغ آمار مربوط به سطح برونگرایی افراد در ایالات متحده و میزان پس انداز آنها در طی زمان رفت. این بررسی نشان داد که در دوره‌هایی از تاریخ آمریکا که با افزایش جمعیت برونگراها همراه بود، میزان پس انداز کلی مردم این کشور نیز کاهش یافته بود.
این تیم سپس به بررسی ایالت‌هایی پرداخت که میزان برونگرایی مردم آن نسبت به سایر ایالات بیشتر است. این مقایسه نیز نشان داد که مردم ایالت‌هایی که بیشترین نرخ برونگرایی را دارند بیشتر به مصرف گرایی تمایل دارند و کمتر به سراغ پس انداز می‌روند.
در نهایت این پژوهش به بررسی میزان برونگرایی در کشورهای مختلف و مقایسه آن با تولید ناخالص ملی این کشورها پرداخت.
هر سه این بررسی‌ها به یک الگوی ثابت دست یافتند. در واقع مشخص شد هر قدر جمعیتی برونگراتر باشد، میزان پس انداز آنها کمتر خواهد بود و عواملی نظیر سن، امید به زندگی و ثروت تغییر چندانی در این الگو به وجود نمی‌آورد.
این پژوهشگران بر این باورند که این یافته می‌تواند به درک عمیق‌تر ما از تصمیم گیری‌های مالی و رفتارهای اقتصادی و ارتباط آن با روان‌شناسی شخصیتی کمک کند. با این حال این مطالعه مشخص نکرده است که آیا ارتباط میان برونگرایی و پس انداز اندک یا ولخرجی زیاد، رابطه‌ای علت و معلولی است و یا اینکه عوامل دیگری در این میان دخیل هستند.
این مطالعه به تازگی در ژورنال Personality and Individual Differences منتشر شده است.
No tags for this post.