به گزارش سیناپرس، برای برنامه ریزی جهت کاهش وزن، کالری مصرفی باید کمتر از کالری سوزانده باشد بنابراین، چرا این رویکرد اغلب با شکست مواجه می شود؟
اخیراً پژوهش ها نشان داده است که زمانی از روز که کالری خود را مصرف می کنیم نیز اهمیت دارد. در واقع، بدن انسان هر چیزی را که دریافت می کند بدون توجه به زمان روز، می سوزاند. جای تعجب نیست که بیوریتم ها نیز نقش مهمی در نحوه کنترل غذا توسط بدن داشته باشند. پس این سوال مطرح می شود که بهترین زمان برای غذا خوردن چه زمانی است؟
یک مطالعه اخیر اثربخشی یک رژیم غذایی محبوب بر خوردن در یک دوره محدود از روز تاکید دارد، بررسی کرده است. این رژیم که رژیم ۱۶:۸ نام دارد، مستلزم آن است که صبحانه را حذف کرده و تمام کالری خود را بین ظهر تا هشت شب مصرف کنید. به گزارش سیناپرس، در این مطالعه ۱۱۶ بزرگسال، مرد و زن، ۱۸ تا ۶۴ ساله که دارای اضافه وزن یا چاق بودند، مورد بررسی قرار گرفتند و یک گروه کنترل سه وعده غذایی در روز مصرف کردند.
گروه رژیم با محدودیت زمانی از ساعت ۱۲ بعد از ظهر هر چه می خواستند خوردند. تا ساعت هشت شب پیامد اولیه اندازه گیری شده کاهش وزن بود. در ضمن، این مطالعه انواع بیومارکرهای متابولیک مانند چربی و توده بدون چربی، انسولین ناشتا، گلوکز ناشتا، و مصرف انرژی کل و استراحت را بررسی کرد که نشان داد مصرف تمام کالری روزانه فرد بین ظهر تا هشت شب، کاهش وزن بسیار ملایمی (۱۷/۱ درصد) را در پی دارد که تفاوت معنی داری با نتایج گروه کنترل نداشت.
محققان تغذیه به این نتیجه رسیدند که تغذیه با محدودیت زمانی در کاهش وزن موثرتر از خوردن عادی در طول روز نیست. این مطالعه فقط یک دوره غذا خوردن را از ظهر تا ساعت هشت شب بررسی کرد. به گزارش سیناپرس، اگر بیشتر کالری روزانه شما در بازه زمانی متفاوتی مصرف شود چه اتفاقی می افتد؟ تاثیر بیوریتم ها را نمی توان نادیده گرفت. مطالعات نشان داده اند که اختلال در بیوریتم ها می تواند باعث چاقی شده و برعکس، چاقی می تواند بیوریتم های طبیعی را مختل کند.
اگر فقط بین ساعات ۹ صبح تا ۴ بعد از ظهر می توانستید غذا بخورید چه اتفاقی می افتاد؟ آیا حتی اگر رژیم غذایی پرچرب داشته باشید، وزن کمتری به دست می آورید و در کل سالم تر خواهید بود؟ بر اساس اینکه چگونه بدن تحت تاثیر ریتم های روزانه خوردن و خواب ما قرار می گیرد، پاسخ مثبت است.
به گزارش سیناپرس، بسیاری از مطالعات عواقب منفی نادیده گرفتن نقش بیوریتم های خود را نشان داده اند: کار در شیفت شب، از جمله الگوهای عجیب خواب و بیداری که این سبک زندگی را شامل می شود، می تواند پیامدهای منفی بسیاری از جمله بی خوابی، فشار خون بالا، چاقی، سطح بالای تری گلیسیرید و دیابت که در مجموع به عنوان سندرم متابولیک شناخته می شود، برای سلامتی داشته باشد.
در یک سری از مطالعات اخیر، موش ها به رژیم غذایی متعادل یا رژیمی با چربی بالا (۶۱ درصد کالری) دسترسی آزاد داشتند. به برخی از موش ها اجازه داده شد که همیشه به غذا دسترسی داشته باشند.
دیگران فقط برای یک پنجره هشت ساعته در مرحله اولیه دوره فعال عادی خود اجازه دسترسی به غذا را داشتند. موش هایی که در تمام طول روز به رژیم غذایی پرچرب دسترسی داشتند، دچار چاقی، دیابت، سندرم متابولیک و ریتم ضعیف خواب و بیداری شدند. رژیم غذایی پرچرب همچنین منجر به انحطاط سیستم بویایی شده و در نتیجه، غذا بخش زیادی از جذابیت حسی خود را از دست می دهد.
موش هایی که دسترسی محدود به رژیم غذایی پرچرب داشتند، به طور قابل توجهی سالم تر از موش هایی بودند که تمام روز به همان رژیم غذایی دسترسی داشتند. این موش ها چربی بدن خود را از دست داده و گلوکز طبیعی داشته، کلسترولشان کاهش یافته، عملکرد حرکتییشان بهبود یافته و از چرخه های خواب طبیعی برخوردار بودند. شگفت آورتر از همه، دریافت کالری روزانه همه گروه ها، صرف نظر از رژیم غذایی یا برنامه غذایی آنها، تفاوتی نداشت.
به گزارش سیناپرس، در آزمایش انسانی، زنان دارای اضافه وزن و چاق به مدت ۱۲ هفته به یک گروه صبحانه (۷۰۰ کیلو کالری صبحانه، ۵۰۰ کیلو کالری ناهار، ۲۰۰ کیلو کالری شام) یا یک گروه شام (صبحانه ۲۰۰ کیلو کالری، ناهار ۵۰۰ کیلو کالری، شام ۷۰۰ کیلو کالری) تقسیم شدند. گروه صبحانه کاهش وزن بیشتر و کاهش دور کمر را نشان داد. گلوکز و انسولین ناشتا در گروه صبحانه به طور معنی داری کاهش یافت. میانگین سطوح تری گلیسیرید در گروه صبحانه ۶/۳۳ درصد کاهش و در گروه شام به طور معنی داری افزایش یافت.
بنابراین، زمانی که غذا می خورید واقعا اهمیت دارد. پیامی که از مطالعات حیوانی و انسانی گرفته شده است این است که یک صبحانه مفصل، یک ناهار معمولی، یک شام کم حجم سبک بخورید و هرگز سراغ وعده های آخر شب نروید. نخوردن صبحانه و سپس پرخوری در عصر نقش به سزایی در افزایش وزن و چاقی دارد. علاوه بر این، افرادی که صبحانه را حذف می کنند، گزارش می دهند که از غذای خود احساس سیری نکرده و بین وعده های غذایی گرسنه هستند. بنابراین باید مثل قدیمی، مثل یک پادشاه صبحانه، مثل یک شاهزاده ناهار و مثل یک فقیر شام بخورید را الگوی رژیم غذایی خود قرار دهیم.
مترجم: نیروانا محمدحسینی
منبع: psychologytoday