به گزارش سیناپرس، ستاره شناسان در مطالعات جدید خود موفق به شناسایی حبابی از ستارگان در یک حفره پلاسمای کم چگالی و دمای بالا شدند که توسط پوسته ای از گاز و غبار سرد و خنثی احاطه شده است.
محققان مستقر در مرکز اخترفیزیک و موسسه علمی تلسکوپ فضایی ایالات متحده در این رابطه گفتند که ستاره ای در مرکز این حباب است که توسط ابرنواخترها ایجاد شده و حداقل با انفجار ۱۵ ستاره قدرتمند منبسط شده است.
کاترین زوکر، پژوهشگر دانشگاه هاروارد، در این رابطه گفت: ما منشأ مشترکی را برای همه ستارگان نزدیک به منظومه شمسی کشف کرده‌ایم. به کمک این یافته ها ما اساساً می توانیم توضیح دهیم که چگونه این منطقه ستاره زایی در فاصله ۵۰۰ سال نوری از خورشید ما شروع شد.
گفتنی است ستاره شناسان برای اولین بار این حباب که یک فضای خالی غول پیکر است را در دهه ۱۹۷۰ میلادی کشف کردند، اما اخیراً از طریق مشاهدات انجام شده از طریق تلسکوپ گایا آژانس فضایی اروپا، اطلاعات بیشتری در مورد آن به دست آمد.
پروفسور جوآئو آلوز، ستاره شناس دانشگاه وین، در این رابطه اعلام کرد: زمانی که اولین ابرنواختری که حباب محلی را ایجاد کرد، منفجر شد، خورشید آن هنوز فعالیت خود را به طور کامل شروع نکرده بود اما حدود ۵ میلیون سال پیش، مسیر این خورشید از طریق کهکشان، آن را مستقیماً به داخل حباب برده و اکنون بر اثر یک تصادف جالب، تقریباً درست در مرکز این حباب قرار دارد.
به گزارش سیناپرس، در حالی که ستاره شناسان برای اولین بار این حباب را دهه ها پیش کشف کردند، زمانی که متوجه شدند هیچ ستاره ای در داخل فضای خالی برای حدود ۱۴ میلیون سال شکل نگرفته است، نتوانستند نشان دهند که این سیستم چگونه کار می کند.
آلیسا گودمن، استاد دانشگاه هاروارد و ستاره شناس مرکز اخترفیزیک این دانشگاه نیز در بیانیه ای مطبوعاتی گفت: اکنون، ما مدارکی در دست داریم که این پدیده جالب توجه ستاره شناسی را توصیف می کند.
در خاتمه گفتنی است تیم تحقیقاتی در مرحله بعدی، حباب های بین ستاره ای بیشتری را مورد مطالعه قرار خواهد داد تا نمای سه بعدی کاملی از مکان ها، شکل ها و اندازه های آن ها به دست آمده و ستاره شناسان و ارتباط آن‌ها با یکدیگر را بهتر درک کنند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن، دیروز چهارشنبه در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.
مترجم: ناصر پورقدیمی
