به گزارش ایرنا از ساینس، در این روش از زباله های حیوانی از جمله پوست، استخوان و تاندون استفاده می شود. پس از چند مرحله ساده، کلاژن این مواد خارج شده و به یک ژل مایع تبدیل می شود. سپس ژل گرما داده می شود و به آن یک حلال ایزوپروپیل اضافه می شود. پروتئین های موجود در کلاژن در انتهای حلال ته نشین می شوند و با استفاده از سرنگ به الیاف تبدیل می شوند. در نهایت این رشته ها در حمام اتانول قرار می گیرند تا شبیه به نخ شوند.
محققان این رشته های نخی را درون ماده ای به نام فرمالدئید قرار می دهند تا استحکام بالایی داشته باشند و همچنین تاروپود ها به هنگام تولید پارچه خوب در هم تنیده شوند. محصول نهایی کاملا مرغوب و شفاف است و جذب آب بالایی دارد و به راحتی شسته می شود. محققان برای توسعه این طرح به دنبال شرکای تجاری هستند.
در اواخر قرن 19، محققان با استفاده از مواد ژلاتینی، موفق به ساخت الیاف مصنوعی و پارچه هایی شدند که نسبت به نخ های پشمی، بسیار ارزان تر بودند و برخلاف الیاف پشمی، بدن نسبت به آن آلرژی نشان نمی داد. همین روش سبب توسعه این صنعت و استفاده از الیاف پلاستیکی به جای الیاف طبیعی شد. محققان امیدوارند که تولید نخ با استفاده از زباله کشتارگاه ها بتواند جایگزین الیاف نایلونی شود.
No tags for this post.