به گزارش سیناپرس، اکنون بسیاری فکر می کنند که تعداد افرادی که در دفاتر و ادارات کار می کنند هرگز به سطح قبل از همه گیری باز نمی گردد. در نظرسنجی YouGov در سال ۲۰۲۱، حدود ۷۰ درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی اعلام کردند که انتظار دارند کارمندان هرگز با همان میزان قبل به دفاتر باز نگردند و۶۰ درصد معتقدند که ترجیح می دهند در صورت امکان، حداقل برخی اوقات از راه دور کار کنند.
به عقیده پژوهشگران این تغییرات برای محیط زیست خوب است. دورکاری هم انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از رفت و آمدهای مردم را کاهش داده و هم نیاز به گرم کردن، خنک کردن یا روشنایی دفاتر کار را کاهش می دهد. حتی کمیسیون اروپا نیز درگیر این تصمیم گیری است به طوریکه در ماه مه ۲۰۲۱ (اردیبهشت ۱۴۰۰) اعلام کرد که در راستای حفظ محیط زیست قصد دارد نیمی از ۵۰ ساختمان اداری خود را در سراسر بروکسل تعطیل کند.
طی تحلیلی که در سال ۲۰۲۰ میلادی توسط آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) انجام شد، مشخص شد برای افرادی که بیش از شش کیلومتر مسیر یک طرفه را با خودرو به محل کار خود طی می کنند، علیرغم مصرف انرژی اضافی ناشی از خانه ماندن، دورکاری منجر به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای خواهد شد. این تجزیه و تحلیل همچنین تخمین زد که حدود یک پنجم تمام مشاغل در سطح جهان را می توان به طور کامل در خانه انجام داد. نتایج نشان داد که اگر همه کارمندان سه روز در هفته از خانه کار کنند، حدود ۸۰ میلیون تن انتشار دی اکسید کربن در سال کاهش یابد.
آریان میلو (Ariane Millot) تحلیلگر آژانس بین المللی انرژی و یکی از نویسندگان این پژوهش، توضیح می دهد که کار از خانه یکی از اصلی ترین تغییرات رفتاری است که برای دستیابی به انتشار صفر کربن در سال ۲۰۵۰ میلادی لازم است.
دکتر اندرو هوک (Andrew Hook) مدرس جغرافیای انسانی در دانشگاه ساسکس و پژوهشگر ارشد بررسی های سال ۲۰۲۰ می گوید: برای بررسی دامنه وسیع ارزیابی تغییرات انتشار گازهای گلخانه ای در دورکاری نیار به تحقیقات گستره ای است.
ما متوجه شدیم که مطالعات دقیق ترنشان دهنده درصد کمتری از صرفه جویی در انرژی است و حتی تعدادی از مطالعات نشان می دهد دورکاری می تواند در واقع مصرف کلی انرژی را افزایش دهد. دلیل این امر این است که این مطالعات سایر تغییرات در مصرف انرژی را که از دورکاری ناشی می شود، در نظر می گیرند. برای مثال، افرادی که بیشتر اوقات از خانه کار می کنند ممکن است دورتر از محل کار خود زندگی کنند و در روزهایی که به محل کار می روند، رفت و آمدشان طولانی تر می شود.
همچنین ممکن است بیشتر از زمانی که در دفتر کار هستند، برای تفریح سفر کرده یا در خانه انرژی بسیار بیشتری مصرف کنند. در نقطه مقابل، اگر دفاتر کار باز نگه داشته شوند، ممکن است همچنان مقادیر مشابهی انرژی مصرف کنند، حتی اگر عمدتا خالی باشند.
به گزارش سیناپرس، هوک معتقد است که سطوح بالاتر دورکاری مطمئناً می تواند منجر به کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای و همچنین بهبود کیفیت زندگی شود. اما برای به حداکثر رساندن دستاوردهای اقلیمی، اقدامات لازم برای به حداقل رساندن مصرف انرژی لازم است. به عنوان مثال، این می تواند به معنای برنامه ریزی شهری بهتر باشد تا اطمینان حاصل شود که کافه ها و مغازه ها با پیاده روی، دوچرخه سواری و حمل و نقل عمومی در دسترس هستند. به طور مشابه، بهبود بهره وری انرژی در خانه ها به این معنی است که انرژی و گازهای گلخانه ای کمتری برای گرمایش و سرمایش مصرف شوند.
میلوت در انتها اضافه می کند که در نهایت، تصمیم درمورد دورکاری به کشورها، اقتصاد و عوامل دیگری مانند آمادگی و پشتیبانی دیجیتال بستگی دارد. با این حال، اگر دولت‌ها از دورکاری به روش درست حمایت کنند، به نظر می رسد که می تواند تأثیری کوچک اما اساسی بر انتشار گازهای گلخانه ای داشته باشد.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
منبع: sciencefocus