به گزارش ایسنا، دکتر مجید پاکیزه، استاد و محقق دانشگاه فردوسی مشهد در این باره اظهار کرد: در این مطالعه، از غشای فیلم نازک مرکب در فرایند NF برای حذف آفت کشها از آب استفاده شد و عملکرد هفت غشای نانوکامپوزیت جدید شامل پلی سولفون/پلی آمید/نانوسیلیکا با درصدهای مختلف نانوسیلیکا مورد مطالعه قرار گرفت. نانوذرات سیلیکا پیش از استفاده بوسیله اولئیک اسید اصلاح سطح شد.
وی ادامه داد: برای انجام عملیات جداسازی، یک دستگاه جداسازی غشایی شامل یک سل غشایی طراحی و ساخته شد. در انتخاب آفت‌کش‌های مورد استفاده در جداسازی از سه نوع علف کش از خانواده تریازین‌ها شامل آترازین، پروپازین و پرومترین، به علت مصارف گسترده شان در مزارع غلات، حبوبات، چمن و غیره استفاده شد.
محقق طرح تصریح کرد: ویژگی‌های غشاهای ساخته شده و تاثیر درصد نانوذرات بر روی آن بوسیله آزمون‌های ATR-IR،TGA ،AFM ،TEM ،FESEM و زاویه تماس آب مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای تعیین خصوصیات جداسازی غشاهای ساخته شده از آزمون‌های اندازه گیری شار آب خالص و درصد جداسازی نمک MgSO4 استفاده شد. پس از بررسی نتایج آزمون‌های انجام شده، چهار غشاء با عملکرد بهتر انتخاب شد و برای جداسازی تریازین‌ها در یک فرایند نانوفیلتراسیون مورد استفاده قرار گرفتند. در ادامه عوامل تاثیرگذار بر این جداسازی شامل وزن و اندازه مولکول، آبگریزی و دوقطبی لحظه‌ای تریازین‌ها و شرایط عملیاتی از جمله فشار و غلظت خوراک بررسی شد.
پاکیزه خاطرنشان کرد: نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش درصد نانوذرات سیلیکا به غشاء، آبدوستی غشاء و در نتیجه شار آب عبوری از آن افزایش می‌یابد. با افزودن حداکثر 0.17 درصد نانوذرات سیلیکا به غشاء، درصد دفع آفت‌کش‌ها افزایش و پس از آن با مقادیر بیشتر نانوذرات، کاهش می‌یابد. همچنین درصد دفع آفت‌کش‌ها توسط غشاهای ساخته شده با افزایش دوقطبی لحظه‌ای مولکول‌های آفت‌کش افزایش می‌یابد. بنابراین پرومترین که دارای بزرگترین اندازه مولکولی و کمترین دوقطبی لحظه‌ای است، بیشترین درصد دفع را داراست. همچنین کمترین درصد دفع متعلق دارد به پروپازین که دارای بیشترین دوقطبی لحظه‌ای است. به طور کلی با اضافه کردن 0.17 درصد نانوسیلیکای اصلاح شده به غشای پلی آمید درصد دفع آفت‌کش‌ها افزایش یافت و نتایج بهتری نسبت به غشاهای تجاری پلی آمید فاقد نانوذرات به دست آمد.
از این مطالعه تا کنون یک مقاله به چاپ رسیده، یک مقاله در دست چاپ و یک مقاله دیگر در دست داوری است.
No tags for this post.