ما درون یک روکش مرده زندگی می کنیم

به گزارش سیناپرس، شاید کمی عجیب به نظر برسد ولی پوست بزرگترین و شاید کارآمد ترین عضو بدن ما است. پوست اعضای ما را در داخل و چیزهای بد را در بیرون نگه می دارد. جلوی ضربات را می‌گیرد؛ حس لمس به ما می ‌دهد و امکان حس کردن لذت و گرمی و درد و تقریباً همه چیزهای دیگر که لازمه زندگی است را به ما می‌دهد. این روکش خارق العاده با تولید ملانین ما را از پرتوهای خورشید محافظت می کند و توانایی ترمیم خود را بعد از هر آسیب دیدگی دارد.

به آرامی تبدیل به غبار می شویم

گفتنی است، هر چه زیبایی داریم از پوست است؛ از ما مراقبت می‌کند و نام علمی آن دستگاه جلدی است. اندازه پوست نزدیک به دو متر مربع و وزن کلی آن حدود پنج تا هفت کیلوگرم است. اما طبیعی است که بستگی به اندازه اندام هایی نظیر شکم  در بدن داشته باشد. پوست در پلک‌ها از همه جا نازک تر است و در کف دست و پاشنه پاها از همه جا کلفتر. برخلاف قلب یا کلیه پوست هیچگاه دچار نارسایی نمی‌ شود. نینا یابلونسکی استاد انسان شناسی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا که در تمام مسائل جلدی علامه است می‌ گوید، درز های ما باز نمی شود و این طور نیست که یک دفعه جایی از بدنمان شروع به نشت کند؛ چراکه پوست متشکل از یک لایه درونی است به نام درم و یک لایه بیرونی به نام اپیدرم.

در سطح بیرونی اپیدرم که لایه شاخی نامیده می ‌شود کلاً از سلول ‌های مرده تشکیل شده است فکر شوکه کننده ای است که تمام آنچه شما را زیبا می‌کند مرده است و تعجب آور است که فکر کنیم موجودی زنده درون یک موجود مرده زندگی می کند، اما این حقیقت دارد. سلول های بیرونی پوست هر ماه جایگزین می ‌شوند؛ در واقع ما به میزان زیاد و تقریباً با بی ‌مبالاتی پوست ریزی می کنیم. حدود ۲۵ هزار پوسته در هر دقیقه بالغ بر یک میلیون قطعه در ساعت. وقتی که انگشت خود را روی یک طاقچه گرد گرفته می کشید در اصل دارید بقایای گذشته خودتان را لمس می کنید. ما آرام و بی محابا تبدیل به غبار می‌ شویم.

در اصل به این پوسته ها فلس گفته می ‌شود. هر کدام از ما حدود نیم کیلوگرم غبار در هر سال از خود به جا می گذاریم.

همانگونه که پیشتر اشاره شد، در زیر اپیدرم لایه غنی‌تر درم قرار گرفته است که همه سیستم‌های فعال پوست در آن قرار دارد، عروق خونی و لنفاوی، تارهای عصبی، ریشه فولیکول های مو و مخازن غدد عرق و چربی. در زیر آن یک لایه زیر جلدی واقع است که از نظر فنی جزئی از پوست حساب نمی ‌شود و چربی در آن ذخیره می شود. این لایه شاید بخشی از دستگاه جلدی نباشد ولی بخش مهمی از بدن است زیرا انرژی را ذخیره و آن را عایق کاری می ‌کند و پوست را به بدن در زیر آن می چسباند.

انسان موجودی با چند میلیون سوراخ

هیچکس دقیق نمی داند شما در پوستتان چند تا سوراخ دارید. ولی جداً سوراخ سوراخ هستید اکثر برآوردها نشان می‌ دهند که شما چیزی در حدود دو تا پنج میلیون فولیکول مو و شاید دو برابر آن غده عرق دارید فولیکول ها دو کار انجام می ‌دهند، محل رویش مو است و چربی ترشح می کند که با عرق مخلوط می ‌شود و یک لایه روغنی را روی سطح پوست تشکیل می ‌دهند.

این موجب نرم شدن پوست می‌ شود و آن را برای بسیاری از ارگانیسم های خارجی غیرقابل سکونت می‌ سازد. بعضی وقت ها توده های کوچکی از پوست مرده و چربی خشک شده سوراخ ها را مسدود می‌ کند که به آن سر سیاه گفته می‌شود. اگر فولیکول هم عفونت و هم التهاب پیدا کند نتیجه آن یکی از مصیبت ‌های دوران نوجوانی است که جوش نام دارد.

علت اینکه جوش در افراد جوان دیده می‌ شود این است که به سادگی غدد چربی پوستی آنها مثل همه غده های دیگرشان بسیار فعال هستند وقتی که این وضعیت مزمن می شود نتیجه آن آکنه است که ریشه این کلمه چندان روشن نیست.

یکی از چیزهای دیگری که به مقدار زیاد در داخل درم قرار گرفته است، انواع گیرنده ها هستند که عملاً تماس ما را با جهان برقرار می ‌کنند. وقتی که نسیم ملایمی روی گونه های شما می وزد جسمک های مایسنر است که شما را از آن آگاه می کند. وقتی که دستتان را روی یک سطح داغ می گذارید جسمک های رافینی دادشان به هوا می رود. سلول های مرکل به فشار ثابت پاسخ می‌ دهند و جسمک های پاچینی به ارتعاش.

جسمک های مایسنر  محبوب همگان هستند این‌ها لمس ملایم را تشخیص می‌دهند و خصوصاً در مناطق لذت جنسی و دیگر نواحی که دارای حساسیت بالا هستند، مانند نوک انگشتان، لب ها، زبان و غیره. در کل همه اینها خیلی دقیق تنظیم شدند تا شما بتوانید دنیا را حس کنید.

چرا وقتی خودمان را قلقلک می دهیم نمی خندیم؟

زنان در حساسیت لمسی با انگشتان از مردها  خیلی بهترند و دانشمندان معتقدند که این به کوچک بودن انگشتان آنان بر می گردد که باعث شده شبکه های حسی آنان متراکم تر  شود. یک چیز جالب درباره لمس این است که مغز فقط حس چیزی را به شما نمی گوید  بلکه این را نیز می گوید که چگونه باید حس می شد بدین خاطر است که اگر شخص محبوبی  شما را نوازش کند  احساس عالی ایجاد می کند  ولی همان لمس اگر از دست یک فرد غریبه باشد  ترسناک یا وحشتناک احساس می شود. به همین خاطر است که به اسانی نمی توانید خود را قلقلک دهید.

منبع: کتاب بدن راهنمای ساکنان/ مقاله ساختار و مراحل ترميم پوست

گزارش: مهتاب دمیرچی

 

No tags for this post.