به گزارش سیناپرس، پژوهش های انجام شده توسط موسسه ورزش استرالیای غربی نشان داد که دویدن روی شن، بدن را مجبور می کند حداقل ده درصد بیشتر از دویدن روی سطوح عادی مانند چمن، انرژی مصرف کند.
تیمی از پژوهشگران بلژیکی نیز به این نتیجه رسید که دویدن روی شن، 1.6 برابر بیشتر از دویدن روی سطوح صاف انرژی نیاز دارد. به گفته متخصصان، دویدن در شن، زمانی که نیاز به یک جلسه تمرینی کوتاه تر دارید، گزینه خوبی محسوب می شود. دلیل این موضوع بسیار ساده است زیرا ماسه دارای سطحی بسیار ناهموار و ناپایدار است.
هنگامی که روی یک سطح سفت می دوید، نیرویی که به زمین وارد می کنید از طریق پا و ساق پا به عقب منتقل می شود تا به شما کمک کند به سمت جلو حرکت کنید اما روی شن و ماسه، سطح بسیار ناپایدار بوده و هیچ بازگشت انرژی وجود ندارد، بنابراین بدن شما باید سخت تر کار کند تا شما را به جلو هل دهد.به گزارش خبرگزاری sinapress، در نهایت با دویدن روی ماسه از عضلاتی مانند عضلات تثبیت کننده اطراف مچ پا، زانو و باسن استفاده می کنید که ممکن است هنگام دویدن روی سطح سخت به آن‌ها نیاز نداشته باشید.
گفتنی است به باور متخصصان، با توجه به حجم انرژی مصرفی بیشتر در دویدن روی شن و ماسه، طبیعی است که زودتر از دویدن در جاده احساس خستگی کنید. با این حال باید در نظر داشت که دویدن در ساحل به ویژه روی شن های نرم و خشک می تواند احتمال آسیب های ناشی از فشار بیش از حد به عضلات را بیشتر کرده البته خطراتی مانند شکستگی‌های استرسی را کاهش دهد.
به گزارش سیناپرس، بررسی های انجام شده نشان می دهد بار ضربه ای ایجاد شده روی بدن در هنگام دویدن روی شن نرم بسیار کمتر است، بنابراین این نوع ورزش می تواند برای مفاصل، ماهیچه ها و تاندون ها مناسب تر باشد.
تحقیقات انجام شده همچنین گویای این واقعیت است که افرادی که روی شن می دویدند، نسبت به کسانی که روی چمن می دویدند، آسیب عضلانی و التهاب کمتری را تجربه کردند.
از دیگر مزایای دویدن روی شن و ماسه می توان به تقویت قدرت ساق پا و عضلات چهار سر ران اشاره کرد که هم برای دویدن روی هر سطحی مهم هستند و نمای کلی بدن ورزشکاران را بهتر جلوه می دهد.
به گزارش سیناپرس اگر تصمیم دارید در کنار ساحل بدوید بهتر است روی بخش های خیس کنار آب این کار را انجام ندهید زیرا اگرچه ممکن است دویدن روی آن آسان تر باشد، اما دویدن روی شن های سخت در لبه آب برای شما خوب نیست زیرا این شن ها معمولاً در شیب قرار دارند که این امر می‌تواند باعث تغییر فشار و آسیب دیدن شما شود.
در عوض، ماسه صاف و حتی نرم را انتخاب کرده و کفش های خود را در بیاورید تا پای شما به خوبی با زمین برخورد داشته باشد.
جلسات دویدن در شن و ماسه باید کوتاه تر از سایر دوهای تمرینی باشد. تمرین خود را با یک دویدن ده یا ۱۵ دقیقه ای در امتداد شن شروع کرده و به تدریج زمان و تعداد جلسات را در چند هفته آینده افزایش دهید.
مترجم: مولود یوسفی
منبع: watoday.com