راهکاری نوین برای درمان بیماری های پوستی به کمک هوش مصنوعی
به گزارش سیناپرس، پسوریازیس یا صدفک ، یک بیماری پوستی مزمن خود ایمنی است. این بیماری هنگامی رخ می دهد که دستگاه ایمنی بدن سیگنال های اشتباهی فرستاده و باعث افزایش سرعت چرخه رشد سلول های پوست می شود یعنی سلول های پوستی بیشتر از میزان ریزش آن ها تولید شده و رشد می کنند.
یافته های جدید پژوهشگران نشان می دهد یک برنامه پیشرفته کامپیوتری به نام شبکه های عصبی کانولوشنال پتانسیل این را دارد که به طور خودکار امتیازدهی ناحیه پسوریازیس و شاخص شدت بیماری را انجام دهند.
به گفته محققان، الگوریتم های یادگیری عمیق، مانند شبکه های عصبی پیچشی (CNN)، می توانند به طور خودکار و عینی امتیازدهی شاخص منطقه و شدت پسوریازیس را بر اساس تصاویر پوست بیماران انجام دهند. شبکه های عصبی پیچشی رده ای از شبکه های عصبی ژرف هستند که معمولاً برای انجام تحلیل های تصویری یا گفتاری در یادگیری ماشین استفاده می شوند. شاخص منطقه ای و شدت پسوریازیس به طور گسترده برای اندازه گیری شدت پسوریازیس مورد استفاده قرار گرفته و ترکیبی از ارزیابی شدت ضایعات و منطقه ای را که تحت تاثیر قرار گرفته به نمره ای در محدوده صفر (بدون بیماری) تا ۷۲ (بیماری شدید) است.
دکتر میریام جی شاپ (Mirjam J Schaap) از مرکز پزشکی دانشگاه رادبود (Radbound) در نیمخن هلند و همکارانش در مطالعات جدید خود عملکرد امتیازدهی خودکار شاخص منطقه و شدت پسوریازیس مبتنی بر تصویر را در مناطق تشریحی توسط شبکه های عصبی پیچشی بررسی کردند. در ادامه مجموعه های تصویربرداری شده با نمرات شاخص منطقه ای و شدت پسوریازیس تعیین شده توسط پزشک معالج افراد بیمار مطابقت داده شد.
با استفاده از مجموعه تصاویر استاندارد شده از ۵۷۶ ناحیه از تنه، ۶۱۴ ناحیه در بازو و ۵۴۱ ناحیه در پا، شبکه های عصبی پیچشی درگیر در این بیماری شناسایی شده و مورد ارزیابی قرار گرفت. این امتیازدهی شاخص منطقه ای و شدت پسوریازیس مبتنی بر تصویر از نواحی تنه بیماران با تشخیص های پزشکان مقایسه شده و در نتیجه مشخص شد که امتیاز دهی شبکه های عصبی پیچشی در همه موارد کمی بالاتر از میزان واقعی بود اما در امتیاز دهی لایه برداری، پزشکان کمی بهتر از شبکه های هوشمند کامپیوتری عمل کردند.
به این ترتیب امکان درمان این بیماری پوستی به کمک تصویربرداری های هوشمند و تلفیق آن با نظریات پزشکان، ممکن شده و امید می رود در آینده بر این اساس بتوان این بیماری پوستی را بهتر درمان کرد.
شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله آکادمی اروپایی درماتولوژی (پوست شناسی) و مبحث بیماری های مقاربتی (European Academy of Dermatology and Venereology) منتشر شده و قابل دسترس است.
مترجم:لیلی دهقان پور
منبع: consumer.healthday
