به گزارش سیناپرس، دوره نوسنگی یکی از دوران بسیار با اهمیت در تاریخ حیات بشر محسوب می شود که طی ان انسان برای نخستین بار شروع به کشاورزی و یکجا نشینی کرده و تغییرات فراوانی در سبک زندگی و معیشت بشر پدیدار شد. در این میان مطالعه نقش خانواده و روابط خانوادگی انسان های دوره نوسنگی می تواند بینش ما را نسبت به روند تکامل جامعه و نقش خانواده در آن بیشتر کند.
تجزیه و تحلیل ژنتیکی دقیق انجام شده از ۳۵ نفر که حدود ۵ هزار و ۷۰۰ سال پیش در یک مقبره نوسنگی در گلوسستر شایر انگلستان دفن شده بودند، اطلاعات تازه ای در مورد قوانین خویشاوندی حاکم بر جوامع باستانی ارائه می دهد. به گزارش سیناپرس، یافته های باستان شناسان در این سایت باستانی به یک جامعه احتمالاً چند همسری اشاره می‌کند که احتمالا در آن فرزند خواندگی نیز وجود داشته و به نظر می رسد برای انسان های دوران نوسنگی، نسب پدری و مادری هر دو مهم بودند.
این افراد همگی در یک مقبره صخره ای بلند از دوران نوسنگی اولیه دفن شده اند که حاوی دو اتاقک L شکل مجزا در بخش های شمالی و جنوبی بود. دیوید رایش و همکارانش با بهره گیری از ترکیب تجزیه و تحلیل های باستان شناسی و داده های ژنومی استخراج شده از دی ان ای باستانی افراد دفن شده در این محوطه دریافتند که ۲۷ نفر از افراد مدفون در این آرامگاه متعلق به یک خانواده هستند. بررسی های بعدی بسیار جالب توجه بوده و نشان می دهد فرهنگ چند همسری در این دوران رواج داشته است زیرا این آرامگاه از یک دودمان پنج نسلی از یک پدر و چهار همسر وی نشات گرفته است.
یافته های باستان شناسان همچنین نشان داد ۱۵ نفر از افراد این آرامگاه از طریق خط ژنتیک پدری به هم متصل می شوند، که نشان دهنده تأثیر پدرانه است، در حالی که موقعیت غیر تصادفی فرزندان مادر نشان می دهد که خط ژنتیکی مادر نیز برای مردم دوره نوسنگی این منطقه مهم بوده است. به گزارش سیناپرس،در توضیح این مقوله باید گفت که نوادگان دو زن از همسران این فرد، در اتاق های جنوبی دفن شده اند در حالی که فرزندان دو همسر دیگر وی در اتاق‌های شمالی قرار گرفته اند. این یافته حاکی از آن است که دودمان های فرعی مادری به شاخه هایی دسته بندی شده اند که متمایز بودن آنها در طول ساخت مقبره کاملا مشهود است.
این تیم باستان شناسی همچنین جسد چهار مرد را شناسایی کردند که مادرانشان بخشی از این دودمان بودند، اما پدرانشان عضوی از این خانواده نبودند. این یافته ممکن است نشان دهد که دوره نوسنگی خویشاوندی پذیرفته شده ممکن است به اندازه خویشاوندی بیولوژیکی مهم بوده باشد.به گزارش سیناپرس، گفتنی است هشت نفر که از بستگان بیولوژیکی نزدیک به دودمان اصلی بودند نیز در مقبره حضور داشتند، و اگرچه اهمیت و نقش آنها در این خانواده بزرگ نامشخص است، اما این احتمال را برجسته می کنند که خویشاوندی غیر زیستی نیز برای این جامعه مهم بوده است.
یکی از نظریات مطرح شده در این رابطه، احتمال رواج فرهنگ فرزندخواندگی در دوره نوسنگی است که می تواند بسیار مهم باشد.شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی