محققان در تازه ترین تحقیقات خود دریافتند که گیرنده های چشایی در خارج از دهان قرار دارند و می توان آن ها را در بخش هایی که هر دو طعم تلخ و مطبوع در آن شناسایی می شود ، پیدا کرد . مارگارت موریس (Margaret Morris) رئیس بخش فارماکولوژی (pharmacology) دانشگاه نیو ولز جنوبی (University of New South Wales) استرالیا در رابطه با پژوهش های انجام شده در این رابطه چنین توضیح می دهد : " ما می دانیم که طیف وسیعی از عوامل مادری (maternal factors) از قبیل رژیم غذایی می تواند رشد جنین را تحت تاثیر قرار دهد ولی این نخستین پژوهش در بررسی تغییرات ایجاد شده در گیرنده های چشایی است . "
در این مطالعات اثر رژیم غذایی چرب مادر بر روی گیرنده های چشایی نوزادان تازه متولد شده مورد بررسی قرار گرفت . نتایج این آزمایش ها نشان می دهد ، موش های نوزاد تازه متولد شده که مادرشان از یک رژیم غذایی پر چرب استفاده می کردند ، از اندازه قلب بزرگتر از حد طبیعی و گیرنده های چشایی طعم تلخ کمتر برخوردار بوده اند .
مارگارت موریس با در نظر گرفتن مواردی چون تغذیه ، سوخت و ساز و بیماری های قلبی – عروقی می گوید : " به نظر می رسد که این نتایج یکی از یافته های مهم ارتباط تنظیمات چشایی یا دسترسی مواد مغذی و سلامت قلب باشد . "
این تیم پژوهشی همچنین دریافتند که گیرنده های چشایی طعم تلخ در موش های نوزاد نوزده روزه با مادران چاق کمتر وجود دارد . فرزندان موش های چاق نیز از قلب بزرگتر با آنژیوتانسین II کمتر (angiotensin II) و گیرنده های آدرنو (adrenoreceptors) برخوردار بوده که در تنظیم فشار خون و فعالیت های قلبی دارای اهمیت بالایی هستند . این مساله به فعالیت بیش از حد سیستم قلبی – عروقی اشاره می کند .
قابل توجه است که تحقیقات و مطالعات گذشته ارتباطی را بین پرخوری مزمن و پاسخ جنگ و گریز (fight-or-flight response) سیستم عصبی که واکنشی فیزیولوژیکی است، پیدا کردند .
No tags for this post.