به گزارش سیناپرس، سلول های بدن به طور مرتب تجدید شده و تغییر می کنند. گاهی اوقات، این پدیده طبیعی جهش هایی ایجاد می کند که می تواند باعث سرطان شود اما چه تعداد از این سلول ها در بدن ما وجود دارد، سوالی است که یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه کلرادو بررسی کرده و تخمین زدند که هر شخص تا سن ۶۰ سالگی، حداقل ۱۰۰ میلیارد سلول با دست کم یک جهش سرطانی در بدن خود دارد.
ادوارد جی ایوانز (Edward J. Evans) از محققان این پروژه تحقیقاتی در این رابطه گفت: «ما می دانستیم که بسیاری از جهش ها در انسان با سرطان مرتبط است، اما نمی دانستیم چه تعداد از آن ها وجود دارد. به گزارش سیناپرس،هنگامی که شما میلیاردها سلول دارید و آنها در حدود یک قرن زنده می مانند، جای تعجب نیست که جهش هم داشته باشند.»
این تیم مجموعه ای از داده‌ها را از دانشمندانی جمع آوری کرد که قبلاً جهش ها را در بافت طبیعی انسان بررسی کرده بودند. محققان از یک برنامه هوش مصنوعی استفاده کرده تا الگوریتمی ایجاد و بتواند داده های لازم را استخراج کرده و سپس بلوک هایی برای طبقه بندی جهش ها بر اساس ژن ، بافت ها و سن افراد ایجاد کند.
به گزارش سیناپرس، در واقع برای درک منشاء سرطان، باید به بافت های طبیعی نگاه کرد. هنگامی که سرطان رخ می دهد، همه جهش ها از قبل وجود داشته اند و مشخص نیست کدام یک واقعاً در ایجاد بیماری موثر بوده اند.
ما حدود سه تریلیون هسته سلولی در بدن خود داریم، بنابراین، ۱۰۰ میلیارد سلول با جهش های سرطان زا تعداد کمی از سلول های ما را تشکیل می دهند. اما وقتی در نظر بگیرید که فقط یک سلول برای ایجاد سرطان لازم است، این عدد به طرز شگفت آوری زیاد دیده می شود. محققان در مورد پیامدهای این جهش ها تعجب می کنند زیرا افراد می توانند میلیاردها سلول با این جهش های سرطان زا داشته باشند بدون اینکه به سرطان مبتلا شوند.
در ضمن جهش های انکوژنیک در انواع خاصی از بافت ها از جمله: پوست، روده بزرگ و مری بسیار رایج هستند. این جهش ها می توانند در برخی از بافت ها غالب باشند. به عنوان نمونه، نیمی از بافت مری با جهش های NOTCH1 پر شده است که به ندرت در ایجاد سرطان در افراد غیرسیگاری نقش دارد. از آن جهت که بیشتر افراد آن را داشته و به ندرت منجر به سرطان می شود، آزمایش این جهش چندان مفید نیست. برای محققان، جستجوی جهش های سرطان زا غیرضروری و زمان بر است، زیرا همه مردم آن ها را دارند و لزوماً به معنای سرطان نیستند.
به گفته جی ایوانز، چگونگی تعامل این جهش های سرطان زا با محیط بافت، چیزهای بیشتری در مورد خطر ابتلا به سرطان می گوید. بنابراین این گروه تحقیقاتی به بررسی بافت ها خواهند پرداخت تا دریابند چرا برخی از بافت ها فرکانس بالایی از جهش های سرطان زا دارند.
شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله علمی پیری و سرطان (Aging and Cancer) منتشر شده و برای علاقمندان در دسترس است.
مترجم: مریم عالمی