به گزارش سیناپرس، این صخره های نوک تیز که به قله های گاردنر نیز معروف هستند، همان چیزهایی هستند که بسیاری از کارشناسان اکنون آن را بزرگترین آتشفشان جهان می دانند. در حدود ۹۶۵ کیلومتری شمال غربی هونولولو، در وسط اقیانوس آرام، دو قله کوچک از دریا بیرون می‌آیند. برای یک ناظر، صخره معروف به پوهاونو (Pūhāhonu) ممکن است ناچیز به نظر برسد و شاید فقط برای پرندگان دریایی خسته به عنوان یک سکوی فرود مناسب باشد. اما حضور این صخره حاکی از وجود چیزی بسیار بزرگتر در زیر سطح دریا است، چیزی که بسیاری از کارشناسان اکنون آن را بزرگترین آتشفشان روی زمین می نامند.
نوک آشکار آتشفشان حدود یک ششم ارتفاع برج ایفل است. مایکل گارسیا (Michael Garcia) آتشفشان شناس دانشگاه هاوایی در مانوآ، و همکارانش در تحقیقی جدید دریافتند که بر اساس مطالعه ای که در سال 2020 در مجله Earth & Planetary Science Letters منتشر شد، این آتشفشان غوطه ور حاوی حداقل ۵۶ کیلومتر مکعب سنگ است.
این تقریباً دو برابر حجم آتشفشان ماونا لوا در هاوایی است که پیشتر رکورددار بزرگترین آتشفشان روی این سیاره را داشت. در عریض ترین نقطه، پوهاونو، که در زبان هاوایی به معنای لاک پشتی است که برای تنفس در سطح آب ظاهر می‌شود، ۲۷۳ کیلومتر را در بر می گیرد.
این آتشفشان خاموش در امتداد زنجیره هاوایی قرار دارد، رشته ای با بیش از ۱۲۰ آتشفشان که بیش از ۵۹۵۴ کیلومتر در سراسر اقیانوس آرام امتداد دارد. آتشفشان های بزرگ و وسیع مانند پوهاهونو و ماونا لوا جریان های گدازه ای داغ بازالتی تولید می کنند. به طور معمول، این آتشفشان ها در دمای حدود ۱۱۴۸ درجه سانتیگراد فوران می کنند. اما با بررسی مواد معدنی فوهاونو، گارسیا دریافت که دمای گدازه آن ها نزدیک به ۱۶۴۸ درجه سانتیگراد است. به گزارش سیناپرس، این باعث می شود که گدازه‌های این آتشفشان داغ ترین فوران روی زمین در ۶۵ میلیون سال گذشته باشد.
در همین راستا پژوهشگران معتقدند که موجی در ستون گوشته که آتشفشان را تغذیه می کند، احتمالاً به بزرگی و دمای شدید پوهانو کمک کرده است. تقریباً ۳۲۰۰ کیلومتر زیر سطح زمین، مواد داغ از مرز بین گوشته و هسته زمین بالا می آیند و با نزدیک شدن به سطح، ذوب می‌شوند. در همین ارتباط، محققان بر این باورند که موجی از مواد داغ تر در ستون که حدود ۱۲ میلیون سال پیش به سطح رسیده اند، بخش‌های بیشتری از گوشته را ذوب کرده و گدازه های بیشتر و داغ تری تولید کرده اند. در انتها پژوهشگران یادآور شدند که این نشانه ها از توده هاوایی که از طریق اندازه گیری میزان و ترکیب پوهاونو ثبت شده‌اند، ممکن است نکات مهمی را در مورد هسته زمین ارائه دهد چراکه سیاره ما در حال سرد شدن از درون است.
مترجم: سامیه خسروی زاده
منبع: discovermagazine