به گزارش سیناپرس، نتایج یک مطالعه جدید بین المللی نشان می دهند که ابتلا به بیماری میگرن در بزرگسالی با بروز عواملی در رحم مادر هنگام حاملگی مرتبط است. علاوه بر این، شواهدی یافت شده که بیانگر تاثیر ژن‌های مختلف بر احتمال و خطر ایجاد میگرن در مردان و زنان هستند.
به گفته مجریان مطالعه فوق، این نخستین پژوهشی است که نشان می‌دهد زنانی که در زمان حضور در رحم مادر، دوقلوی پسر داشته اند در مقایسه با آنانی که دوقلوی دختر داشته اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به میگرن هستند.
این موضوع حاکی از آن است که عوامل پیش از تولد، یا به عبارت بهتر سطوح هورمون‌های داخل رحمی، می توانند در خطر بروز بیماری فوق نقش داشته باشند.
در این تحقیق همچنین برای اولین بار، به طور واضح نقش متفاوت عوامل ژنتیکی مرتبط با خطر میگرن در بین زنان و مردان مورد تایید واقع شده است.
میگرن یک سردرد عصبی شدید و ناتوان کننده است که بیش از 12 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. به گزارش سیناپرس،زنان تقریباً به نسبت هفت به یک بیشتر از مردان دچار این بیماری می شوند. مشکلی که به عنوان یکی از علل اصلی ناتوانی در زنان جوان مطرح است.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو به عنوان هدایت کنندگان این پژوهش می گویند: «علیرغم شیوع بالایی که بیماری میگرن دارد، عواملی که موجب بروز آن می شوند هنوز به خوبی شناخته نشده‌اند. اما در تحقیق ما با استفاده داده‌های ثبت شده دوقلوهای سوئدی که بزرگ ترین پایگاه داده در این خصوص در جهان است، ما فرصتی منحصر به فرد را برای بررسی موضوع فوق و یافتن دلایل جالب توجه پیدا کردیم.
در این مطالعه، داده های بیش از 51 هزار نفر از افرادی که نوعی میگرن به نام میگرن بدون هاله را تجربه می کردند، بر اساس معیارهای طبقه بندی اختلالات سردرد انجمن بین المللی مربوطه بررسی شدند.
این داده ها به گزارش سیناپرس با استفاده از روش‌های تحلیلی، مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفتند تا مشخص شود آیا خطر میگرن توسط ژن‌های مختلف در زنان و مردان ایجاد می‌شود و آیا وجود یک دوقلو با جنس مخالف در رحم مادر، بر آن موثر است یا خیر.
محققان فوق که نتایج مطالعه خود را در نشریه Frontiers in Pain Research منتشر کرده اند، می گویند: ما دریافتیم که محیط قبل از تولد می توانددر خطر میگرن نقش داشته باشد و برخی از عوامل ژنتیکی نیز که در خطر میگرایجاد این بیماری نقش دارند به احتمال زیاد بین زنان و مردان متفاوت هستند.
به گفته آن ها، یافته‌های مطالعه فوق بسیار بااهمیت هستند، چراکه ما هرچه بیشتر عوامل مؤثر در میگرن و به‌ویژه تفاوت‌های بین مردان و زنان را درک کنیم، فرصت بیشتری برای بهبود مراقبت‌های بالینی، توانایی‌های تشخیصی و مداخلات درمانی موثر و احتمالا متفاوت برای مردان و زنان خواهیم داشت.
نویسنده: محمدرضا دلفیه