به گزارش سیناپرس، موضوع منشاء حیات یک مسئله بسیار پیچیده است به ویژه آنکه هیچ کس نمی داند که حیات واقعا چیست و تنها با توجه به شکل پیچیده و ناشناخته آن می‌توان حدس زد که چه شرایطی برای پیدایش آن ضروری بوده است. دانشمندان همواره دانش خود را از حیات دسته بالا گرفتند ولی در عین حال همه می دانند که سوالات اساسی زیادی هنوز بدون پاسخ باقی مانده است.
همواره یکی از سوالات دشوار دانش زیست شناسی که هنوز هیچ کس به آن پاسخ دقیقی نداده این است که چه شرایطی برای پیدایش حیات و ساختارهایی مانند کهکشان ها لازم است؟ در واقع دانشمندان مطمئن نیستند که شکل دیگری از حیات شبیه به حیات ما وجود دارد یا خیر؟ ولی پیش از پرداختن به اشکال خیالی و انتزاعی حیات بهتر است به این پرسش بپردازیم که در اصل حیات چگونه روی زمین آغاز شده است؟ به گزارش سیناپرس، آیا حیات روی زمین شکل گرفته یا منشاء آن از فضای بیرونی بوده است؟ برخی بر اساس فرضیه ای موسوم به پانسپرمیا معتقدند که حیات توسط یک سیارک یا یک دنباله دار به زمین منتقل شده است.
برخی می‌گویند برخورد یک شهاب واره با زمین مقدمات شکل گیری حیات را روی آن فراهم کرده و عده‌ای نیز معتقدند که حیات بدون دخالت هر گونه جرم فرازمینی روی این سیاره شکل گرفته است. فرضیه آخر یک مزیت ویژه نسبت به بقیه دارد و آن این است که در میان تمام نقاط شناخته شده منظومه شمسی تنها زمین است که شرایط مناسب برای پیدایش حیات را دارد گرچه محیط های مشابه با زمین در مکان های دیگر کیهان شناخته شده اند اما تا جایی که می دانیم تنها زمین است که دارای محیط های دریای کم عمق، تالاب ها یا سطح خاک رسی است که مواد شیمیایی می تواند در آن تجمع پیدا کند و پویایی و برهمکنش داشته باشد.
گفتنی است، عناصر سنگین دخیل در پیدایش حیات بدون شک از فضای خارج به زمین رسیدند؛ هیدروژن در کیهان اولیه وجود داشته ولی سایر عناصر ضروری مثل کربن، نیتروژن، اکسیژن، فسفر و گوگرد به خاطر سنتز داغ و متراکم ستاره ای و انفجارهای ابرنواختری پیش از شکل گیری خورشید به وجود آمدند.
به گزارش سیناپرس، سوال مهمی که کاوشگران پرسیدند این بود که ما انسان ها چه ویژگی های مشترکی با ستارگان داریم؟ پاسخ به این پرسش این است که انسان ها ایده های جدید را جذب و پردازش می کنند و ایده های جدید به دست می آورند و آنها را به دنیا باز می گردانند؛ ستارگان هم نیز مواد میان ستاره ای را جذب می کنند و عناصر سنگینی را به وجود می آورند و آنها را مجدداً به فضا برای پردازش باز می گردانند.
اما عناصر سنگین پیش از پیدایش حیات احتیاج به پردازش بیشتری داشتند این فرآیند روی زمین زمانی رخ داد که مواد شیمیایی ترکیبات آلی پیچیده و در نهایت آر ان ای خود تکثیر، DNA و سپس سلول ها و متعاقب آن موجودات چند سلولی را به وجود آورده‌اند.
به گزارش سیناپرس، خشی از این ترکیبات پیچیده توسط پایه و اساس پروتئین ها یعنی اسیدهای آمینه به وجود آمدند وقتی در مورد فرآیند های ضروری پیدایش DNA و RNA و ساختار سلولی بیشتر می فهمیم به پیچیدگی شرایط لازم برای پیدایش حیات بیشتر پی می بریم سوالات جالب در زمینه ظهور حیات این است که اسیدهای آمینه چگونه در فضای میان ستاره ای یا جاهای دیگر به وجود آمده اند؟
استنلی میلر و اوری دو پژوهشگر از دانشگاه شیکاگو آزمایش جالبی در این ارتباط انجام دادند. آنها یک ظرف آب را حرارت دادند که در محفظه های حاوی متان آمونیاک و هیدروژن قرار گرفته بود؛ هدف این دو دانشمند بازسازی شرایط اولیه اقیانوس ها در زمان اولیه شکل گیری جنبش بود.
میلر و اوری به سادگی توانستند با این آزمایش اسید های آمینه را تولید کنند آنها نشان دادند که فرآیند به وجود آمدن اسیدهای آمینه در محیط های خورشیدی یا فراخورشیدی چندان هم پیچیده نیست.
آب نیز مانند کربن برای پیدایش حیات در منظومه شمسی ضروری است یکی از ویژگی های جالب زمین این است که دو سوم سطح آن از آب پوشیده شده است این مقدار پوشش توسط اقیانوس ها امکان به وجود آمدن سواحل و مناطق جزر و مدی را فراهم کرد که خود آن در پیدایش حیات نقش مهمی داشت.
تا جایی که می دانیم وجود آب برای پیدایش حیات بسیار ضروری است، شواهد موجود در سنگ هایی به قدمت ۳.۸ میلیارد سال نشان می دهد که آب مایع در طول تاریخ حیات زمین حالت پایدار داشته است. ظاهراً این سنگ ها برای شکل گرفتن در پوسته زمین نیازمند آب بود. گفتنی است، هنوز منشا عظیم این مقدار آب برای دانشمندان ناشناخته است بخشی از آب اقیانوس ها ممکن است از تله های آبی در زیر سطح زمین پدید آمده باشند؛ اما نمی‌تواند عامل این حجم از آبی باشد که امروز مشاهده می کنیم.
سایت نجوم ایران نوشته است، دونالد براونلی هم از دانشگاه واشنگتون می گوید؛ «بدون شک برخی از مواد آلی اولیه زمین از این راه به وجود آمده اند» وی با وجود اینکه در این مطالعه شرکت نداشته است. اما معتقد است؛ احتمالاً منابع دیگری برای تولید مواد آلی وجود داشته است از جمله ذرات غنی از مواد آلی، غبارهای کیهانی و ذرات بین ستاره ای که آرامتر از آستروئیدها و دنباله دارها به زمین می رسند. این مواد در حین ورود به زمین گرم می شوند اما به دماهای بسیار بالا که باعث نابودی آنها شود نمی رسند.
منبع: کتاب ماده تاریک و دایناسورها/سایت نجوم ایران/ کتاب جهان بشر
No tags for this post.