به گزارش سیناپرس، محققان موسسه منابع کوهستانی از زیرمجموعه های آکادمی علوم گوئیژو، دو فسیل از این گونه را در غار شوانگه، طولانی ترین غار آسیا، واقع در شهر زونی در استان گوئیژو در جنوب غربی چین پیدا کردند. با کمک فن آوری های تاریخ گذاری مینای دندان یکی از فسیل ها مشخص شده است که یکی از پانداهای غول پیکر وحشی در حدود ۱۰۲ هزار سال پیش زندگی می کرده و دیگری احتمالاً در حدود ۴۹ هزار سال پیش در این منطقه وجود داشته است.
وانگ دیوان (Wang Deyuan)، دستیار پژوهشی این مؤسسه، اعلام کرد که به ندرت می توان فسیل های پاندای غول پیکری که به خوبی حفظ شده‌اند را کشف کرد.
در آخرین تحقیقات علمی مشترک با متخصصان خارجی، شواهدی از استخوان های این پانداهای غول پیکر کشف شده بود. به گزارش سیناپرس، از آنجایی که پانداهای غول پیکر از انگشت شست برای چنگ زدن و نگه داشتن بامبو در حین غذا خوردن استفاده می کنند، اندام آنها با خرس های دیگر متفاوت بوده و یک «شست» اضافی دارد. در واقع این شست اصافه، یک استخوان خاص در مچ دست است که به طور غیر طبیعی بزرگ شده و به این گونه های جانوری کمک می کند تا به شاخه های بامبو چنگ بزنند.
در ضمن این کشف نشان می دهد که پانداهای غول پیکر، در آن زمان شرایط فیزیولوژیکی استفاده از شست اضافی یا به گفته دیگر، پنجه های جلویی را برای گرفتن بامبو، مانند پانداهای مدرن، داشتند. وانگ توضیح می دهد که این یافته به درک عمیق تکامل این گونه از نظر ویژگی های تغذیه آنها کمک می کند.
به گزارش سیناپرس، می توان گفت، غار شوانگه در آن زمان به دلیل ساختار داخلی پیچیده و سوراخ های متعددی که به صورت متوالی به هم متصل شده بودند، زیستگاه مناسبی برای پانداهای غول پیکر بود. تاکنون نزدیک به ۳۰ فسیل پاندای غول پیکر در این غار کشف شده است. در ضمن این غار سرشار از منابع فسیلی پستانداران دیگر است. در کاوش های پیشین، فسیل های شغال، کرگدن، خرس سیاه، استگودون، زبادهای بزرگ هندی و سایر حیوانات پیدا شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: news.cn