به گزارش سیناپرس، بررسی های انجام شده در یک مطالعه بین المللی و بزرگ که بر مبنای یک آزمایش میدانی عظیم انجام شده و بیش از 60 هزار عضو زنجیره تناسب اندام آمریکا را ارزیابی کرده است، نشان می دهند که برخی از برنامه‌های دیجیتال چهار هفته‌ای که تمرینات ورزشی خاصی را ارائه می دهند، حضور در باشگاه را 9 تا 27 درصد افزایش می دهند.
در این تحقیق که از آن با عنوان ابرمطالعه یاد شده است، میزان اثربخشی 54 مداخله رفتاری مختلف در یک جمعیت بزرگ مورد آزمایش واقع شده است.
امروزه سیاست گذاران، به طور فزاینده ای به علوم رفتاری روی آورده اند تا بینش هایی در مورد چگونگی بهبود تصمیمات و نتایج شهروندان داشته باشند.
برای این که مداخلات رفتاری به طور جامع ارزیابی شوند، باید هم در میدان آزمایش شوند و هم با سایر مداخلات قابل مقایسه باشند.
به طور معمول، مداخلات فردی در گروه‌های مستقل آزمایش می‌شوند. اما در این رویکرد، تعیین این که آیا نتایج متفاوتی که از مطالعات به دست می آید، به دلیل تفاوت در جمعیت مورد مطالعه بوده و یا بنابر اثربخشی متفاوت مداخلات حاصل می شوند، همواره امری دشوار بوده است.
برای پرداختن به چنین چالشی، یک گروه تحقیقاتی به سرپرستی دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا در یک مطالعه بزرگ، مداخلات مختلفی را در خصوص برنامه های تمرینی در یک جمعیت قابل توجه آزمایش کردند.
در این تحقیق، جمعا 30 دانشمند از 15 دانشگاه مختلف در ایالات متحده در تیم های کوچک و مستقل برای طراحی 54 برنامه دیجیتالی مختلف چهار هفته ای به منظور تشویق فعالیت های ورزشی در میان 61293 عضو زنجیره تناسب اندام آمریکا کار کردند.
نتایج به دست آمده از بررسی جامع داده های این مطالعه نشان داد مداخلاتی که در آن ها تجربیات دیجیتال، یادآورهای متنی، ایمیل‌های هفتگی و پاداش های انگیزه دهنده وجود دارد، به طور قابل‌توجهی بازدیدهای هفتگی از باشگاه را در طول برنامه های چهار هفته‌ای افزایش می دهند.
بر اساس یافته های این پژوهش، طراحی مداخلاتی که در آن ها انواع یادآورها و همچنین پاداش های نقدی کوچکی برای بازگشت به باشگاه پس از یک تمرین از دست رفته ارائه می شود، موجبات شرکت کردن بهتر افراد را در تمرین های ورزشی فراهم می آورند.
نکته مهم در این تحقیق آن است که در آن، از یک مدل ابرمطالعه ای جدید استفاده شده که امکان مقایسه ده‌ها مداخله مختلف تغییر رفتار را که هر کدام توسط یک تیم علمی مستقل طراحی شده‌اند به طور همزمان فراهم می‌کند.
به گفته مجریان این تحقیق، مدل فوق می تواند توسعه و آزمایش بینش های جدید در مورد رفتار انسان را تسریع بخشیده و از ارتباط این بینش ها با سیاست های عمومی اطمینان حاصل کند.
قابل ذکر است یافته های این مطالعه را نشریه درجه یک و بین المللی Nature منتشر نموده است.
نویسنده: محمدرضا دلفیه