به گزارش سیناپرس، بیت صیدا محلی است که گفته می شود علاوه بر اینکه محل تولد حضرت عیسی است، معجزات دیگری همچون بینا کردن یک فرد نابینا و راه رفتن روی آب نیز در این شهر رخ داده است. بر اساس برخی متون باستانی، ذکر شده است که بیت صیدا در نزدیکی دریا و منطقه الجلیل در فلسطین امروزی قرار داشت.
امروزه، باستان شناسان دو محوطه باستانی که حدود دو کیلومتر از هم فاصله دارند را به عنوان مناطق احتمالی این شهر باستانی در نظر گرفته اند اما هنوز به طور دقیق مشخص نیست که کدام یک از این دو منطقه، همان شهر باستانی بیت صیدا است. این دو محوطه باستانی با نام های الاعرج (el-Araj) و ات تل (et-Tell) معرفی شده اند.
گفتنی است از سال ۱۹۸۷ میلادی، تیمی از باستان شناسان دانشگاه نبراسکا، در حال حفاری در ات تل هستند. برای چندین دهه، آنها به تدریج شهری را کشف کردند که قدمت آن به بیش از ۳ هزارسال پیش می رسد. این مطالعات منجر به کشف مستندات قابل قبولی شد که بر اساس آن دولت رژیم اشغالگر قدس در سال ۱۹۹۵، این شهر را همان بیت صیدا معرفی کرد.
از سوی دیگر مطالعات اخیر و کاوش های انجام شده در الاعرج منجر به بروز تردید در این نظریه شده و متعاقبا برخی از باستان شناسان ابراز نگرانی کرده اند که به نظر نمی رسد شهر باستانی ات تل در زمان زندگی حضرت عیسی، شهر بزرگی بوده باشد.به گزارش سیناپرس، از نظر تاریخی این موضوع، یک مشکل جدی است زیرا روایت‌های تاریخی می گوید که بیت صیدا در زمان تولد حضرت مسیح، بسیار بزرگ بوده است.
جودی مگنس، استاد دانشگاه کارولینای شمالی در این رابطه گفت: بقایای عصر آهن (۱۲۰۰ قبل از میلاد تا ۵۵۰ قبل از میلاد) در ات تل بسیار قابل توجه است. این شواهد نشان می دهد که در آن زمان شهر بزرگی در این محل وجود داشته است. اما بقایای این شهر دوره امپراتوری روم و زمانی که حضرت عیسی می زیست، نسبتاً اندک بوده و نشان می‌دهد که این شهر به یک سکونتگاه نسبتاً کوچک تبدیل شده است. با این حال، تا زمانی که بقایای هر دو مکان به طور کامل توصیف نشده باشد، نباید در این رابطه نتیجه گیری کرد.
گفتنی است این نظریه با برخی مخالفت ها نیز مواجه بوده و منتقدان به کشف معابد رومی در ات تل اشاره می کنند که نشان از اهمیت این منطقه برای رومی ها دارد. آن ها در این زمینه خاطرنشان می کنند که دیوار شهری که توسط فیلیپ، پسر پادشاه هیرودیس ساخته شده بود، در اطراف ات تل نیز یافت شده است. این واقعیت که فیلیپ برای ساختن دیواری در اطراف این محل به زحمت افتاد، نشان می‌دهد که در زمان زندگی حضرت عیسی، این دیوار بزرگ و قابل توجه بوده است.
از سوی دیگر شواهد باستان شناسی نشان می دهد استقرار در الاعرج حداقل به قرن اول پس از میلاد برمی گردد. یکی از مهمترین یافته های باستان شناسی در این شهر، کلیسای بزرگی با کف های موزاییک است که قدمت آن به حدود ۱۵۰۰ سال می رسد. محققان معتقدند متنی که توسط اسقف باواریایی به نام ویلیبالد در سال ۷۲۴ میلادی نوشته شده است به این کلیسا اشاره دارد. به گزارش سیناپرس، از سوی دیگر باستان شناسان در الاعرج نیز بقایای یک حمام رومی را یافته اند که نشان دهنده اهمیت این منطقه در زمان امپراتوری روم است.
در مقاله ای که سال ۲۰۲۰ در مجله Biblical Archeology Review منتشر شد، باستان شناسان پیشنهاد کردند که بخشی از الاعرج ممکن است به عنوان یک اردوگاه نظامی موقت در قرن اول پس از میلاد مورد استفاده قرار گرفته باشد.
رابرت کارگیل، باستان شناس و استاد دانشگاه آیووا، در این رابطه می گوید: هنوز کسی مطمئن نیست که الاعرج همان بیت صیدا باشد. البته با ادامه حفاری در این محل، شواهد بیشتری در حال شناسایی است.
به گزارش سیناپرس، از سوی دیگر جاناتان رید، استاد دانشگاه لاورن در کالیفرنیا، معتقد است که الاعرج همان بیت صیدا بوده و شواهد کافی برای این ادعا وجود دارد.
در نهایت باید اذعان داشت که کاوش و حفاری های باستان شناسی در هر دو منطقه ادامه داشته و در حال حاضر به طور قطع نمی توان ادعا کرد که کدام یک از این دو منطقه همان شهر زادگاه حضرت عیسی و محلی است که معجزات روایت شده در متون مذهبی در آن ها رخ دادند.
مترجم: احسان محمدحسینی
منبع: livescience