به گزارش ایسنا به نقل از فیزورگ، این اجرام آسمانی به خوشه‌های ستارهای کروی معمولی شباهت دارند اما یکصد تا هزاران برابر شفا‌ف‌تر از آن‌ها هستند. این سیستم‌های جدید دارای ویژگی‌هایی هستند که از لحاظ شفافیت و اندازه بین کهکشان‌های معمولی و خوشه‌های ستارهای قرار دارند.
نخستین کهکشان کشف‌شده M59-UCD3 نام دارد و عرض آن دویست برابر کوچک‌تر از کهکشان راه شیری است. همچنین تراکم ستارهای این جرم کیهانی 10 هزار برابر بزرگ‌تر از منطقه خورشیدی است.
برای تماشاچی واقع در هسته M59-UCD3، آسمان شب با داشتن میلیون‌ها ستاره روشن مانند نمایشگر گیج‌کننده‌ای به نظر می‌رسد.
تراکم ستارهای دومین کهکشان به نام M85-HCC1 حتی بالاتر و حدود یک میلیون برابر منطقه خورشیدی است. هر دوی این اجسام آسمانی به گروه جدیدی از کهکشان‌ها به نام کوتوله‌های فوق‌فشرده (UCDs) تعلق دارند.
یافتن سیستم‌های ستارهای فوق‌فشرده از این دست آسان است با این حال، چنین کهکشان‌هایی به این دلیل نادیده گرفته شده بودند که اصلا تصور نمی‌شد آن‌ها وجود داشته باشند.
No tags for this post.