در سینه كش ارتفاعات شرقی و دقیقاً در دامنه فرو رفتگی كوه، چشمه آبی، درون صخره ها جریان دارد كه سطوح جانبی مسیر آن در گذشته حجاری شده اند. آثار دست ساز درون این صخره ها و سد موجود در دهانه آن، با منظره طبیعی تنگه ، چشم اندازی دل انگیز و دلنشین ایجاد كرده است.
تنگ بهرام چوبیه نوعی سیستم کنترل و ذخیره آب است که در دوران ساسانی ساخته شده است و امروزه بر روی بستر رودخانه ای خشک قرار گرفته و با توجه به این نکته که بازدید ما در فصل بهار از این محل صورت گرفت و بستر رود کاملاً خشک بود ، می توان نتیجه گرفت که این رود در حال حاضر کاملاً خشکیده است .
امروزه آثار زیادی از این بنا باقی نمانده است و تنها بقایایی از طرفین دیواره سد باقی مانده که از جنس لاشه سنگ هستند . بقایای یک پشتیبان در دیواره سمت چپ نیز باقی مانده است که احتمالاً بر اثر سیلابی در زمان های گذشته تخریب شده است .
دیواره های این بند در طرفین ، به دیواره های سنگ طبیعی کوه متصل می شود و در سمت چپ بند ، گذرگاهی جهت عبور و مرور ، تعبیه شده است . این تنگه تاریخی به اقامتگاه ییلاقی بهرام چوبینه سردار ساسانی معروف است.
گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمدحسینی
No tags for this post.