به گزارش سیناپرس، نگاه کردن به آینه ممکن است برای ارزیابی وضعیت جسمانی بدن بسیار بیهوده به نظر برسد اما نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که برای افراد چاق و دارای اضافه وزن، نگاه کردن به آینه می تواند منجر به انجام فعالیت های بدنی بیشتر و کاهش وزن شود.
محققان دانشگاه زنان تگزاس معتقدند نگاه کردن در آینه، افراد دارای اضافه وزن را نسبت به برآمدگی‌های ناخوشایند جسمی حساس کرده و به تغییر عادات غذایی و انجام فعالیت های سالم ترتشویق می کند تا زودتر وزن کم کند. در واقع اضطراب را زیاد و نارضایتی از بدن را کاهش می دهد و در عین حال خودآگاهی فرد را بهبود می بخشد.
دکتر هریت اوموندی (Harriet Omondi) در این رابطه می گوید: « خودارزیابی و تأمل، کلیدی برای بهتر زیستن است.» به اعتقاد وی، آینه را می توان به عنوان یک ابزار مراقبت بهداشتی در مبارزه با چاقی معرفی کرد.
این تیم پژوهشی همچنین دریافتند وجود آینه در محیط زندگی مصرف غذاهای ناسالم را کمتر می کند. گفتنی است بیشتر افراد شرکت کننده در این تحقیقات به جای کیک شکلاتی، میوه های خشک شده را انتخاب کرده و سالاد میوه را جایگزین کیک شکلاتی کردند. به گزارش سیناپرس، به اعتقاد دکتر اوموندی، دیدن تصویر در آینه باعث کاهش مصرف غذا و افزایش عزت نفس می شود. قرار گرفتن در معرض دید آینه می تواند خودآگاهی را القاء کرده و افراد می خواهد در هماهنگی با استانداردهای اجتماعی گسترده تر عمل کنند.
یک تجزیه و تحلیل نشان داد که شرکت کنندگان در مقابل آینه کمتر غذا می خورند و زمان بیشتری را صرف جویدن هر لقمه می کردند. وقتی محققان آینه ها را در کافه تریا دانشگاه قرار دادند، دانشجویان بیشتر سس های سالم را به جای سس های چرب تر انتخاب می کردند.
به گزارش سیناپرس، در حقیقت خوردن غذای ناسالم جلوی آینه با استانداردهای بهداشتی همخوانی ندارد و در نتیجه باعث ایجاد احساس ناخوشایندی می شود که طعم غذا را کاهش داده و در نتیجه مصرف آن را کم می کند.
بیشتر مردم در حالی که در رفتارهای ناسالم شرکت کرده از درون نگری اجتناب می کنند. پرخوری اغلب می تواند راهی برای فرار و عدم رسیدگی به مشکلات شخصی یا نگرانی های سلامتی باشد. متقاعد کردن افراد چاق به خودآگاهی می تواند کار سختی باشد. آینه در محیط های درمانی ممکن است راه حل خوبی باشد.
به گزارش سیناپرس، محققان اعلام کردند تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است. شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در مجله پرستاری بالینی (Clinical Nursing) منتشر شده و قابل دسترس است.
مترجم: فاطمه کردی
منبع: studyfinds