به گزارش سیناپرس، نشست روز دوم نخستین سمپوزیوم ملی یکسال گردشگری ایران با حضور علی اصغر شالبافیان معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی و جمعی از کارشناسان در عرصه صنعت گردشگری چهارشنبه 28مهرماه سال جاری به همت پارک ملی علوم وفناوری های نرم و صنایع فرهنگی در دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد.
گفتنی است در این مراسم منوچهر جهانیان رئیس دانشکده گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ، نادر رفتاری رئیس برند رستوران های رفتاری، نیما آذری، رئیس انجمن موسسات گردشگری فرشید کریمی، مدیر کارگروه سیر تاریخی خدمات ویزا، کنسولی و امور مرزی به بحث و گفتگو پرداختند
جهانیان با اشاره به گفت: بر اساس مطالعات سازمان جهانی گردشگری، سه عنصر تعلیم، آموزش و مدیریت سرمایه انسانی در مدیریت منابع انسانی تاثیر می گذارد. اگر ما به این سه مقوله توجه داشته باشیم، دستاوردهای شگرفی را می‌توانیم در حوزه گردشگری از آن خود کنیم. آسیب هایی که کرونا به گردشگری وارد کرد، به ما نشان داد که باید اقدامات جدی در استحکام این صنعت به کار بگیریم. از آنجایی که کسب و کار گردشگری انسان محور است پاندمی کرونا آسیب زیادی به انسان ها وارد کرد. به گونه ای که حدود ۹۰ درصد کسب و کارهای مربوط به گردشگری در ایران با مشکل مواجه شدند.
وی افزود: گردشگری را باید به عنوان یک علم و تخصصی بپذیریم که لازمه آن به کارگیری افراد آموزش دیده و مجرب است. امید است که بعد از پاندمی کرونا گردشگری شاهد تحولات گسترده ای باشد.
به گفته جهانیان، برای گام نهادن در راستای توانمندسازی صنوف گردشگری، باید به دانش آموختگان گردشگری یه عنوان یک بازوی کمکی نگاه کنیم. خوشبختانه فضای آکادمیک به سوی توسعه صنعت گردشگری رفته است.
وی ادامه داد: با توجه به تاسیس و راه اندازی وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی توانستیم تا حد زیادی از پراکندگی های مخرب جلوگیری کنیم.
مسوولان نیاز به آموزش دارند
در ادامه نیما آذری درباره اهمیت نگرش سیستمی در گردشگری گفت: گردشگری مانند هر علم دیگری نیازمند یک نگاه سیستمی است و اگر نگاه نظام مند نداشته باشیم نمی‌توانیم پاسخ مثبتی از تلاش هایمان بگیربم. در حقیقت آموزش یکی از حلقه های زنجیره تامین در توسعه گردشگری است. همواره بین آموزش و صنعت یک شکاف عمیقی وجود دازد و این فقط در ایران نیست بلکه در بسیاری از کشورها با این معضل مواجه هستیم. متاسفانه بین آموزش های آکادمی و مهارتی شکاف بیشتری وجود دارد. ما باید بتوانیم در لایه های مختلف گردشگری سه حلقه آموزش مهارتی، آموزش دانشگاه و صنعت هماهنگی ایجاد کنیم. متاسفانه در کشور یک آموزش گریزی وجود دارد و این برای ما یک ضعف مهم به حساب می آید.
وی افزود: ریشه آموزش گریزی در کشور ما در موسسات و دانشگاه ها نمایان است، گفتنی است صنوف در صنعت گردشگری و حتی مسوولین ما نیاز به آموزش دارند. معاونت های گردشگری نیز نیاز به آموزش دارند در بسیاری موارد افرادی که در مسند دولتی هستند هم باید آموزش آکادمیک ببینند.
آذری ضمن انتقاد از دولتی زده بودم صنعت گردشگری در تشریح ب خب ایرادها در این عرصه یادآور شد: توانمندسازی واژه شهید شده ای در ادبیات گردشگری است مفاد آموزشی ما دارای ایراد است اما چون خیمه دولتی روی آن زده شده و کمتر ارتباط سیستماتیک دارند نمی‌توانیم کاری را از پیش ببریم. افراد مجرب و با دانشی در اختیار داریم اما استفاده خوبی از آنها نمی کنیم. در کل در نحوه ارائه علم گردشگری بسیار ضعیف عمل کردیم و هیچ گاه چیزی به عنوان نظارت در آموزش وجود نداشته است و قطعاً اگر هم داشته است فرایند دولتی بوده که بیشتر آن با رانت جلو رفته است. فاقد فرایند بازآموزی هستیم و قوانین حمایتی بسیار ضعیفی داریم.
به گفته آذری ، متاسفانه آموزش از مالیات معاف نیست. گردشگری ما پیکانی است یعنی بسیار از استانداردهای دنیا عقب هستیم. چراکه کمتر واکاوی کرده ایم. هتل ها و آژانس ها مانند نوک حمله یک تیم هستند هر چقدر هم گل بزنند اما وقتی تیم بازنده باشد کارکردشان بی تاثیر است.
در ادامه فرشید کریمی با توضیحاتی درباره تاریخچه گذرنامه به روند تغییرات آن در طول تاریخ پرداخت.
به گفته وی ، نخستین گذرنامه در ۲۰۶ سال پیش از میلاد مسیح صادر شده است. در ایران هم از دوران هخامنشی گذرنامه صادر می‌شده است. در دوره انقلاب صنعتی صدور پاسپورت توسعه پیدا کرد و بعد از جنگ جهانی اول معنای پاسپورت واقعی تر شد.
کریمی گفت: از آن جایی که ایران پیشینه روابط خارجی داشته است، در عصر صفوی اقدامات جدی در صدور گذرنامه شکل گرفت و نخستین وزیر امور خارجه در زمان فتحعلی شاه منصوب شد آخرین تحولات گذرنامه در دوران پهلوی اول بوده است که به تبعیت از ساختار غرب شکل گرفت.
تا ده سال آینده رستوران های امروزی وجود ندارد
در ادامه رفتاری با شاره به به به ثبت رسیده ٢٨٠ غذای ایرانی در یونسکو گفت: در کشور ما از سال ۱۳۴۸ به بعد هیچ پیش بینی برای استانداردسازی رستوران ها صورت نگرفته است. در صنعت خوراک ۲۸۰ غذا در یونسکو رثبت کرده ایم. اما هیچ کدام از این غذاها در هیچ رستورانی سرو نمی شود چراکه هیچ داوری برای حفظ اصالت غذا وجود ندارد. کرونا اتفاق خوبی که رقم زد تحول در صنعت غذا را به وجود آورد. به تازگی افرادی در عرصه گردشگری خوراک فعالیت می کنند. اما آیا این افراد زمینه های لازم را برای توسعه گردشگری خوراک به وجود آورده اند؟ به اعتقاد من باید گردشگری خوراک را ابتدا زنده کنیم
به گفته رفتاری، تا ده الی پانزده سال آینده رستوران هایی که می شناسیم دیگر به این شکل نیست. متاسفانه رستوران های ما آشپز مدار نیستند بلکه مالک مدار هستند در همه جای دنیا آشپزها ستاره می گیرند نه رستوران‌ها؛ اما در ایران اغلب رستوران ها ستاره می گیرند.
در ادامه الیار عاصمی فر، دبیر اجرایی این سمپوزیوم درباره یکپارچه کردن واحدهای گردشگری در بخش خصوصی پرداخت و به موضوعاتی از قبیل انجام فعالیت های مستقلانه از دولت اشاره کرد.
گزارش : مهتاب دمیرچی
No tags for this post.