به گزارش سیناپرس نخستین «سمپوزیوم ملی یکصد سال گردشگری ایران» که روز گذشته در دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد، سخنرانان به اهمیت توسعه صنعت گردشگری در دوران بعد از کرونا با توجه به هویت ایرانی و رفع موانع برای سرمایه گذاری ها تاکید کردند.
این مراسم با حضور عزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی؛ دکتر محمدحسین ایمانی خوشخو، دبیر کل این سمپوزیوم و رییس پارک ملی علوم و فناوری های نرم و صنایع فرهنگی، سید سعید هاشمی، رییس دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد.
ایمانی در این این نشست گفت: از آنجایی که صنعت گردشگری امری فرابخشی است توسعه آن نیازمند هماهنگی نهادها و سازمان های دولتی و خصوصی است. تجربه موفق کشورهایی که از منابع طبیعی محروم بودند نظیر مالزی نشان داده است که گردشگری می تواند پایه مهمی برای توسعه اقتصادی به حساب آید.
وی افزود: بنابراین باید به تمام جنبه های گردشگری نگاهی جامع و یکپارچه داشته باشیم. در کشور ما تا حدی سیاستگذاری گردشگری بر عهده بخش خصوصی بوده است و به شدت جزیره ای عمل شده است. در حقیقت بخش های گردشگری همنوایی لازم را نداشته اند.
احمد محیط طباطبایی، در این مراسم با اشاره به تاثیر افزایش وفاق ملی در توسعه گردشگری گفت: در ابتدا باید تفهم دقیقی از واژه جهانگردی با گردشگری صورت بگیرد. گفتنی است، جهانگردی امری بسیار قدیمی است که از دیرباز انسان ها به آن می پرداختند؛ این فعالیت همواره در طول زمان موجب تغییر و تحول زیادی شده است. اصولا سفر مولفه ای بوده است که با زمان رشد و گسترش یافته است؛ اما صنعت گردشگری امر نوینی است که پس از جنگ جهانی دوم به وجود آمد؛ در حقیقت صنعت گردشگری نتیجه جنگ جهانی دوم است.
وی افزود: یکی از آورده های مهم صنعت گردشگری، درک و شناخت از یکدیگر در کشورها است. برای مثال کشورهای اروپایی با توسعه این صنعت توانستند روابط مسالمت آمیزی با یکدیگر پیدا کنند. برای مثال کشورهایی چون آلمان و فرانسه که تا دهه ها با یکدیگر در نزاع بودند، در جریان گردشگری و توسعه آن به درک متقابل و در اصل به صلح رسیدند. وقتی صلح برقرار شود، رونق اقتصادی به وجود می آید. بنابراین شرط اول اقتصاد و تجارت عدم جنگ و صلح پایدار است که لازمه آن توسعه گردشگری است. پیگیری این سیاست در اروپا بسیار موفق بوده به همین دلیل موجب توسعه صنعتی و ایجاد پول واحد در قاره سبز شد.
محیط طباطبایی فهم مردم از تنوع فرهنگی و بومی کشور را یکی از پایه های توسعه گردشگری داخلی و خارجی دانست و گفت: ابتدا باید پی به اولویت های گردشگری در کشور ببریم؛ باید بدانیم گردشگری از چه میزان توجه و اعتبار برخوردار است و مردم داخل مرزهای جمهوری اسلامی ایران چه درکی از شناخت فرهنگی کشور های منطقه دارند. گردشگری داخلی یعنی وفاق ملی و گردشگری خارجی یعنی همزیستی ملت ها؛ هر دوی اینها نزدیکی، رفاه، توسعه اقتصاد و تجاری را به همراه دارند. یکی از کاستی های مهم در فرآیند توسعه صنعت گردشگری نبودن سیاست اصلی برای گردشگری کشور است.
به گفته محیط طباطبایی، کشور ایران بنا به تنوع زیادی که در اقلیم و اقوام دارد، گردشگری فرهنگی است که باید توسعه یابد؛ به عبارت دیگر گردشگری تفریحی در ایران برد چندانی نخواهد داشت. کسی که می خواهد تفریح کند، هیچگاه ایران مقصد مناسی برایش نبوده است. بنابراین ما باید بر روی گردشگری فرهنگی تاکید زیادی داشته باشیم چراکه اساس اقلیم ما بر تنوع استوار بوده است.
آشتی با هویت ملی راهکاری برای توسعه گردشگری
بهرام زاده با اشاره به آشتی با هویت ملی در توسعه گردشگری کشور گفت: نقشه راه در توسعه صنعت گردشگری نداریم که بخش زیاد آن به عوامل داخلی بازدارنده بر می گردد. یکی از دستاوردهای مهم این سمپوزیوم نشست های پیش بوده است که تحلیل های خوبی درباره ابزارها شد. برای توسعه گردشگری ابتدا باید با هویت ملی خود آشتی کنیم و باید به ایرانی بودن خودمان باور داشت باشیم. سیاستگذاران باید تفهیم باشند که هویت ملی ما و ایرانی ما در جریان صنعت گردشگری باید شناخته شود.
وی افزود: مدیران باید به خودآگاه تاریخی برسند. به وطر قطع این مدیر درخور شخصیت ملت ایران است و مشخصه هایی که برای توسعه گردشگری ایران مدنظر قرار داده شده است، باید منطبق با معیارهای تپوگرافی و ملی ما باشد.
به گفته بهرام زاده، گنجینه گردشگری در کشور ما گنجی است که می تواند کشور را از دیگر مشکلات برهاند. متاسفانه نسل جدید ما درک درستی از هویت ایرانی خود ندارد و این مانعی برای توسعه گردشگری فرهنگی در کشور است.
عدم ثبات در گردشگری باید بر طرف شود
در ادامه بیدگلی دراره اهمیت هتلداری در توسعه صنعت گرشگری گفت: صنعت گردشگری در قرن چهارده فراز و نشیب های زیادی را تجربه کرده است به ویژه در زمینه هتلداری که امری بسیار جدی در این صنعت است؛ حوزه اقامت بسیار حساس و متاثر از شرایط محیطی است و هر گونه رویدادی می تواند بر آن اثرگذار باشد. تا کنون ثبات نسبی در صنعت گردشگری تجربه نکردیم.
وی افزود: حوزه آموزش و نیروی انسانی در موضوع اقامت و هتلداری بسیار ارزشمند و تعیین کننده است و سرمایه ای بسیار ارزشمندی وجود داشته است؛ اما با وجود فراز و نشیب ها تعداد بسیار زیادی از این افراد از صنعت خارج شده اند که برگرداندن آن کار بسیار دشواری است.
گزارش: مهتاب دمیرچی