به گزارش سیناپرس، تخیل لازمه پیشرفت آدمی در اعصار گوناگون است؛ روزگاری ژول ورن، آسیموف، مارگارت اتوود، آرتور سی کلارک و صدها نویسده دیگر در داستان هایشان رویای سفر به ماه یا کاوش کیهانی و کشف جهان های ناشناخته را روایت می کردند، تا اینکه بشر در دنیای واقعی به برخی از این روایات رنگ واقعیت بخشید و در سال 1969 ناسا خبر موفقیت آمیز بودن پروژه آپولو یازده و سفر به ماه را به گوش جهانیان رساند.
بعد از انقلاب صنعتی، سرعت سرسام آور علم توانست تحول عظیمی در زندگی انسان امروز ما به وجود بیاورد، از تراکنش های مجازی تا پرینترهای سه بعدی. این پرسش که گام بعدی علم برای تغییر در سبک زندگی انسان ها چیست؟ و برای مشکلات و معضلات کنونی علم و فناوری چه چاره ای اندیشیده است؟ خود می تواند به خلق ایده های شگفت انگیز تر از گذشته بیانجامد. 
در این گزارش به سراغ فردی رفته ایم که با تخیل و ایده پردازی های آینده نگرانه و بر مبنای فناوری شمایی از سبک زندگی آینده در قالب فیلم های انیمیشن ارائه می کند.
آیدین رضا زاده، ایده پردازی است که تلاش کرده است با ساخت فیلم های کوتاه در قالب انیمیشن روایت متفاوت تر اما واقعی از سبک زندگی در آینده ارائه کند. آینده ای نه چندان دور که علم و فناوری بازیگران اصلی زندگی بشری هستند.
وی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری سیناپرس درباره ماهیت فعالیتش می گوید: روش کار من مهندسی همزمان است (نوعی روش طراحی برای توسعه محصولات و ساخت آنهاست كه فرايندها را نيز به‌طور همزمان در نظر می گيرد.) در واقع ایده ها را برای آینده نگری در صنایع گوناگون پرورش می دهم. از آنجایی که توسعه هر صنعتی نیازمند آینده نگری است و کمپانی های بزرگ دنیا در صنایع گوناگون چنین روندی را برای توسعه خود به کار می گیرند، حرفه ای که من پیش گرفته ام هم آینده نگری در راستای تحولات فناورانه است. در نهایت من با فیلم های کوتاه انیمیشن سه بعدی جریان زندگی و سبک زندگی در آینده را تصویرسازی می کنم.
به گفته رضازاده، فیلم هایی که می سازد، نمایانگر آن نوع از سبک زندگی بشر است که در آینده رخ می دهد. اما در یک روایت واقعی و به دور از تخیلاتی که نشات گرفته از تئوری های اثبات نشده علم است.
تجزیه و تحلیل سبک زندگی انسان ها در زمان حال و گذشته یک عامل مهم برای به دست آوردن نگرش های جدید برای سبک زندگی آینده نگرانه است. رضازاده می گوید؛ «از آنجایی که فناوری دارای دو جنبه فیزیکی و ذهنی است و این دو جانبه با یکدیگر ارتباط دارند، من در بخش ذهنی آن فعالیت خود را توسعه داده ام. به اعتقاد من، فناوری خود یک فرآیند تخیل گونه است که ابتدا باید در ذهن شکل بگیرد، تا بعد به مرحله فیزیکی برسد.»
گفتنی است؛ این فیلم ها در فستیوال های معتبر جهانی نظیر جشنواره فشن فیلم میلان و لندن جزو مقام های نخست و نامزد های برتر این جشنواره ها بود. وی در این باره می گوید؛ «فیلم هایی که باعث شد در فستیوال های بین المللی مورد توجه کمپانی ها بزرگ دنیا قرار بگیرد در زمینه مد و فشن بود که به عنوان فیلم برتر شناخه شد. در حقیقت راهکار من برای خارج شدن از قوانین تکراری در حوزه طراحی مد و لباس، استفاده از علوم فیزیک و برنامه نویسی در راستای رسیدن به یک تعریف جدید در طراحی لباس برای سبک زندگی آینده نگرانه بود که به آن نام لباس احاطه گر را نهادم و خوشبختانه توانستم در یک فضای سه بعدی این لباس را طراحی کنم.»
به گفته وی، مبنای ساخت و شبیه سازی لباس آینده نگرانه برای این طرح استفاده از ساختار ناپایدار ذرات نوترون در هسته یک اتم است. به کمک این لباس به راحتی می توان در سیارات دیگر بر نیرهای کیهانی و نبود جاذبه غلب کرد.
وی با اشاره به تفاوت نگاه صاحبان برند های داخلی و خارجی نسبت به دریافت ایده ها معتقد است؛ «در ایران کسی نمی داند که در حوزه فشن فیلم و دیگر رویکردهای فناوری، فردی اینگونه فعالیت می کند. این فیلم ها ایده های بسیاری را به شرکت های تولیدی و صنعتی می دهد. با استفاده از این فیلم ها شرکت های صنعتی زیادی از سراسر دنیا نظرشان جلب شد و توانستم ارتباطات موثری برقرار کنم. اما رقابت بسیار وحشتناکی در این حوزه در میان کمپانی های بزرگ دنیا وجود دارد و اغلب کشورهای پیشرو در این زمینه سالانه در فستیوال های جهانی مسابقات بسیار مهمی را برگزار می‌کنند که تاکید زیادی روی ایده ها و ایده پردازی ها در آینده دارند.»
به طور قطع عملی شدن طرح ها یا به عبارت دیگر واقعی تر شدن آن ها منوط به سرمایه گذاری و توجه صاحبان صنایع است؛ رضازاده در این باره می گوید؛ «عملی شدن ایده هایم ارتباط زیادی به ماهیت فعالیت من ندارد؛ البته تا سال گذشته به این موضوع فکر می کردم که این طرح ها باید از سوی مالکان برند خریداری شود اما آیا وقتی ژول به کتاب هایش را می نوشت به این فکر می‌کرد که روزگاری این ایده ها به واقعیت تبدیل شود؟ بنابراین من فقط یک ایده پرداز آینده نگر هستم.»
گزارش: مهتاب دمیرچی
No tags for this post.