پژوهش های جدید نشان می دهد ، پدر و مادرانی که کودکان خود را وادار می کنند تا هر آنچه در بشقاب ریخته شده بخورند، به نظر می رسد بیشتر از آنکه برای کودکان مفید باشند، باعث آسیب آنها می شوند. در حقیقت اجبار در خوردن غذا باعث به هم ریختن و از هم گسیختن رفتار خوردن شده و سبب آسیب پذیری کودک و افزایش ناسالم وزن او می شود.
به منظور گسترش و ترویج رفتار غذاخوردن طبیعی ، نکته مهم این است که کودک خواهان خوردن چه مقدار غذا است. تحقیقات انجام شده در این رابطه نشان می دهد که اگر کودکان برای خوردن تحت فشار باشند و مجبور شوند که همه چیز که به آنها ارائه شده است را بخورند، ممکن است که در اعتماد به سیگنال های بدن خودشان دچار مشکل شوند و به غذا خوردن خود ادامه دهند تا والدینشان رضایت پیدا کنند.
سیلجی استینسبک (Silje Steinsbekk) استادیار دانشگاه علم و تکنولوژی (University of Science and Technology) نروژ در این ارتباط می گوید: "ما در این پروژه تحقیقاتی بررسی کردیم که آیا فعالیت بدنی ، زمان بندی تماشای تلویزیون و ویژگی های اشتها و رفتار خوردن می تواند توضیح دهد که چرا شاخص توده بدنی (body mass index) برخی از کودکان بیش از دیگر کودکان افزایش پیدا می کند."
یافته های این تحقیقات نشان می دهد که ارتباط کودکان با غذا و غذاخوردن از اهمیت بالایی برخوردار است. فعالیت های بدنی و تماشای تلویزیون نمی تواند پاسخگوی این مساله باشد که چرا شاخص توده بدنی برخی از کودکان بیش از دیگر کودکان افزایش پیدا می کند.
استینسبک در ادامه توضیحات خود می افزاید: "پژوهش ها و بررسی های ما نشان می دهد ، کودکانی که رفتار غذا خوردن خود را از دست می دهد و یا رفتار خوردنشان دچار بهم ریختگی می شود، با افزایش بیشتر شاخص توده بدنی روبرو می شوند. در واقع این کودکان غذاخوردنشان بیشتر توسط دید و بوی غذا کنترل می شود و از طریق تجربه درونی حس گرسنگی و حس سیری قابل کنترل نخواهد بود."
لازم به ذکر است که این تحقیقات بخشی از یک مطالعه طولانی مدت در رابطه با رشد روانی و روان – اجتماعی کودکان در طول چندین سال بوده است. در حقیقت در این پروژه گسترده پژوهشی، کودکان یکسان هر دو سال مورد بررسی و آزمایش قرار گرفتند و در این تحقیق ویژه ، پژوهشگران داده های به دست آمده از بررسی کودکان چهار ، شش و هشت سال را در نظر گرفته و مورد تجزیه و تحلیل قرار داددند و در نهایت به نتایج اعلام شده دست پیدا کردند.
لازم به تاکید است که این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله روانشناسی کودکان (Journal of Paediatric Psychology) به چاپ رسیده و قابل دسترس است.
No tags for this post.