به گزارش سیناپرس، به طور طبیعی ۲۰ تا ۲۵ درصد مردم جهان در تمام گروه های سنی در طول زندگی خود با پدیده کهیر (urticaria) مواجه شده و در بیشتر موارد این عارضه پوستی تنها برای مدت کوتاهی فرد را درگیر می کند. البته بررسی های انجام شده نشان می دهد که کهیر حاد در کودکان و کهیر مزمن در بزرگسالان بیشتر دیده می شود و به نظر می رسد جنسیت نیز در بروز این بیماری تاثیر دارد زیرا معمولا زنان بیشتر از مردان به این عارضه دچار می شوند.
از سوی دیگر باید توجه داشت ضایعات کهیری پوسته ریزی ندارند ولی ممکن است در اطراف آن ها رنگ پریدگی مشاهده شود. معمولا این ضایعات شروع نا گهانی داشته و کمتر از ۲۴ ساعت دوام دارند. به گزارش سیناپرس، در تعریف پزشکی، کهیری که کمتر از ۶ هفته طول بکشد، کهیر حاد و ضایعات کهیری که بیشتر از ۶ هفته ادامه داشته باشد، کهیر مزمن در نظر گرفته می شوند.
چرا کهیر می زنیم؟
بر اساس بررسی های انجام شده توسط پژوهشگران با هدف شناسایی عوامل ایجاد کننده کهیر، بیش از ۸۰ درصد موارد کهیر مزمن بدون علت خاصی ایجاد می شوند. به همین دلیل تشخیص علت کهیر مزمن بسیار مشکل است و فقط در تعداد خیلی کمی از بیماران می توان به دلیل ایجاد این عارضه پی برد.
متاسفانه هیچ آزمایش تشخیصی اختصاصی نیز برای این نوع کهیر وجود ندارد اما بیماری های خود ایمنی، عفونت های بلند مدت، بیماری های هورمونی و استرس می توانند باعث بروز این عارضه مزمن شوند. از دیگر عواملی که می تواند باعث کهیر شود باید به عفونت ها، بیماریهای داخلی مثل تیروئید، تاثیرات جانبی برخی داروها، عوامل فیزیکی همچون گرما، سرما، ارتعاش، فشار، نور ، آب، غذاها و میوه های حساسیت زا، افزودنی های خوراکی و گزش حشرات اشاره کرد.
به گزارش سیناپرس، از جمله شایع ترین داروهایی که باعث تشدید ضایعات کهیری می شوند نیز می توان به سالیسیلات ها، آنتی بیوتیک ها، آسپیرین، ایندومتاسین، خانواده دارو های خواب آور، برخی مکمل های ویتامین و استامینوفن کدئین اشاره کرد که توصیه می شود در صورت بروز علائم کهیری مصرف آن ها قطع شوند. از جمله مواد غذایی حساسیت زا نیز می توان آجیل ها، شکلات، برخی ماهی ها، صدف، گوجه فرنگی، تخم مرغ، توت فرنگی، شیر و افزودنی های غذایی و میوه های تازه به ویژه مرکبات و کیوی را نام برد. مطالعات پژوهشگران نشان می دهد علاوه بر حساسیت های غذایی، دارویی و طبیعی، مسائل روانی نیز در بروز کهیر دخالت داشته و استرس های روحی و افسردگی کهیر را تشدید می کند.
پژوهشگران همچنین دریافته اند که کهیر مزمن ممکن است با اختلالات تیروئیدی (آنتی بادی های مثبت ضد تیروئید) ارتباط داشته باشد. به گزارش سیناپرس، ممکن است در ظاهر، عملکرد تیروئید این افراد عادی به نظر برسد بنابراین اگر علتی برای ایجاد کهیر مزمن پیدا نشود باید تست های تیروئیدی همراه با آنتی بادی های تیروئید بیمار مورد بررسی قرار گرفته و روش درمانی بر مبنای آن ارائه شود.
به این ترتیب شاهد هستیم که در پی کشف علت دقیق خارش پوست بدن، دانشمندان یک گام دیگر به ارائه روش درمان قطعی برای عارضه خارش های مزمن و دوره ای پوستی و یا کهیر نزدیک شده اند. بر اساس گزارش های رسمی منتشر شده در این رابطه، پژوهشگران موسسه سالک Salk در مطالعات جدید خود موفق به کشف مسیر های ویژه عصبی شده اند که حس خارش را به مغز انتقال می دهد.
علائم اصلی کهیر
ضایعات کهیری ممکن است بدون علامت بوده و یا با درد و خارش مختصر همراه باشد اما این نشانه ها و علائم در بیشتر بیماران، بی ضرر بوده و هیچ نشانه پایداری از خود بر جای نمی گذارند. معمولا عارضه کهیر در همه بخش های بدن ظاهر می شود اما بروز آن در اطراف چشم، لب و دستگاه تناسلی با ورم شدیدتری همراه است.
از جمله دیگر علائم شایع کهیر، جوش های خارش دار است که به تدریج متورم شده و به ضایعات صورتی یا قرمز رنگ تبدیل می شوند. ضایعات کهیری با قطر یک تا ۵ سانتیمتر حاشیه کاملاً مشخصی داشته و در بیشتر مواقع مسطح هستند. به گزارش سیناپرس، این ضایعات پس از ظاهر شدن، به سرعت به یکدیگر پیوسته و پلاک های بزرگ و مسطحی به رنگ پوست تشکیل می دهند که به طور مرتب تغییر شکل داده و ممکن است در عرض چند دقیقه یا چند ساعت ناپدید شده و دوباره ظاهر شوند.
پیشگیری و درمان
بهترین درمان کهیر، شناسایی عامل ایجاد کننده و اجتناب از آن است. رعایت مواردی ساده همچون خود داری از مصرف مواد غذایی حساسیت زا و رنگ های خوراکی، غذاهای کنسروی و داروها به کاهش بروز کهیر کمک می کند. پیشگیری از قرارگیری در گرمای شدید آفتاب و پرهیز از گرفتن دوش آب داغ نیز در جلوگیری از این عارضه پوستی مفید است. به گزارش سیناپرس، کمپرس سرد و یا دوش آب خنک به عنوان بهترین درمان موضعی طبیعی برای کهیر توصیه می شود. دمای پایین، باعث انقباض رگ های خونی و جلوگیری از انتشار بیشتر هیستامین در پوست می شود و در نتیجه، تورم، التهاب و خارش کاهش پیدا می کند. البته هرگز نباید یخ را به طور مستقیم روی پوست و مناطق دارای عارضه کهیر قرار داد.
پس از بروز کهیر مصرف آنتی هیستامین و دیگر داروهای ضد حساسیت، تزریق و یا مصرف کورتون در صورت تجویز پزشک می تواند موثر باشد. به خاطر داشته باشید که معمولا داروهای موضعی مانند پمادها و لوسیون ها تأثیری در درمان کهیر ندارند. اگر ضایعات کهیری با کبودی همراه شده و یا به جای خارش با درد و سوزش توام باشد، باید آن را جدی گرفته و برای اطمینان از نوع و دلیل آن نمونه برداری شود.
باورهای غلط در مورد کهیر
کهیر همان اگزما است: این باور غلط بوده و با اینکه به ظاهر نشانه های این دو عارضه شبیه هم هستند اما از نظر پزشکی، کهیر و اگزما دو بیماری متفاوت پوستی بوده و درمان های جداگانه ای دارند.
کهیر یک بیماری مسری و واگیردار است: این باور اشتباه است چرا که عامل باکتریایی یا ویروسی باعث ایجاد کهیر نشده و این بیماری تنها نوعی حساسیت پوستی است.
داروهای موضعی برای کهیر مفید هستند: به خاطر داشته باشید هیچ داروی موضعی مانند کرم و پماد برای کهیر وجود نداشته و بهتر است تبلیغات بی اساس و غیر علمی در این رابطه را باور نکرده و تنها از دستورات پزشک خود پیروی کنید.
گزارش: احسان محمدحسینی