محسن ناصری مدرس دانشگاه و از داوران جشنواره «ایده های برتر فناوری های نرم و صنایع فرهنگی» در زمینه مد و لباس در گفتگو با سیناپرس درباره اهمیت برگزاری چنین رویدادهایی در بروز و کشف استعدادها و خلاقیت ها گفت: با توجه به اینکه در اغلب دانشگاه ها پارک های علم و فناوری فعالیت دارند و معمولا رسالت آنها توسعه دانش بنیان ها در زمینه صنایع سخت و علوم تجربی است، دانشگاه علم و فرهنگ و جهاددانشگاهی با راه اندازی پارک ملی علوم و فناوری های نرم و صنایع فرهنگی رویکرد جدیدی را در توسعه صنایع نرم و فرهنگی اتخاذ کرده است.
وی افزود: از آنجایی که رشته های هنری زیاد و متنوعی در عرصه های گوناگون در دانشگاه های کشور تدریس می شود، به همین میزان شمار دانشجویان خلاق هم در یک دهه اخیر بیشتر شده است و به موازات این شرایط احتمال اینکه ایده های این افراد تبدیل به کسب و کار شود بسیار است.
به گفته ناصری، اگر از این ایده ها حمایت شود و هدایت درستی از سوی مراکز و جشنواره های اینچنین صورت گیرد، به طور قطع تاثیر بسیار خوبی در فضای اشتغال و توسعه صنعتی دارد که از جمله آن می توان به احیای برخی تکنیک ها در قالب های جدید که در حال فراموشی اند؛ اشاره کرد. در واقع با تغییر کاربری برخی تکنیک ها می توان به احیای دوباره سبک های هنری پرداخت و اتفاقا آثار فاخری را تولید کرد.
این پژوهشگر در عرصه مد و لباس با اشاره به پیشینه صنعت مد و لباس در ایران گفت: خوشبختانه دانشگاه های زیادی در عرصه مد و لباس فعالیت می کنند؛ اگر بخواهیم به پیشینه مد و لباس در ایران نگاه کنیم هم به لحاظ تاریخی و هم به لحاظ سنتی به دلیل چهار فصل بودن کشورمان، دارای تنوع بسیار زیادی از لحاظ فرم لباس و پارچه بافی هستیم واین مزیت باعث شده تا همواره صاحب سبک باشیم و پیشینه طولانی در این عرصه داریم.
وی افزود: صنعت لباس همیشه با اقتصاد و اقلیم کشور ما سازگار بوده و همین باعث شد تنوع زیادی را در این عرصه تجربه کنیم. با توجه به اینکه در عصر حاضر رویکردی با عنوان مد پایدار به وجود آمد، احیا و پرداختن به سبک های فراموش شده می تواند کمک زیادی به توسعه مد پایدار کند و برگزاری چنین رویدادهایی می تواند زمینه و بستر را برای بروز خلاقیت ها در راستای زنده نگه داشتن سبک ها و توسعه اقتصادی فرهنگ و هنر فراهم کند.
ناصری گفت: بدون شک تلفیق هنر با فناوری می تواند در بحث حفظ محیط زیست هم کمک زیادی به صنعت مد و لباس کند. امیدواریم در این جشنواره طرح های خوبی به دبیر خانه برسد. تلاش دست اندرکاران برای برگزاری این جشنواره ستودنی است. اما متاسفانه زمان کوتاهی به ترویج آن در شبکه های اجتماعی داده شده است؛ اینکه این جشنواره به صورت سالانه و با تقویم از پیش تعیین شده برگزار شود، می توان آتیه بسیار روشنی از آن انتظار داشت. چه بسا می تواند استاندارد جشنواره های معتبر جهانی را پیدا کند و حتی ظرفیت تبدیل شدن به یک جشنواره منطقه ای را هم دارد.
گفتگو:فریده سلیمانی
No tags for this post.