به گزارش ایرنا از معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، روش مورد استفاده در تولید نانوذرات ساده، با راندمان بالا و بدون نیاز به امکانات و تجهیزات پیچیده است که این مطالعات در مقیاس آزمایشگاهی صورت گرفته است.
نانوذرات اکسید روی در حوزه های متفاوتی از جمله کاربردهای فتوکاتالیستی در صنایع تصفیه آب و هوا، ساخت وسایل الکترونیکی مانند پیزوالکتریک ها، ساخت رنگدانه های پایدار و حسگرهای شیمیایی کاربرد دارند و استفاده از آن ها در ساخت نانوحامل ها در مبحث دارو رسانی هدفمند و نیز تهیه مواد آرایشی و بهداشتی، مانند کرم های ضد آفتاب به عنوان لایه محافظ اشعه ماورای بنفش (UV) نیز امری رایج است.
به طور کلی، ساخت نانوذرات یک فرایند پیچیده است و طیف گسترده ای از متغیرهای مختلف می توانند خواص محصول نهایی را تحت تأثیر قرار دهند.
در ساخت نانوذرات اکسید روی نیز به دست آوردن نانوذراتی پراکنده و توانایی کنترل ساختار آن ها اهمیت ویژه ای دارد که این اهداف را می توان با استفاده از یک پوشش مناسب و یا یک عامل تثبیت کننده در فرایند تولید به دست آورد.
به گفته دکتر مجید درّودی، در این کار تحقیقاتی سعی شده است تا یک پلیمر جدید، به عنوان کنترل کننده اندازه ذرات در سنتز نانوذرات اکسید روی مورد آزمایش و بررسی قرار گیرد.
در واقع طی مطالعات آزمایشگاهی اقدام به سنتز، شناسایی و بررسی سمیت سلولی نانوذرات اکسید روی در بستر پلی اتیلن ایمین (PEI) شده است و به کمک این نتایج می توان در راستای معرفی روش هایی آسان و مؤثر در سنتز کاربردی نانوذرات گام برداشت.
درّودی افزود: در سنتز این نانوذرات از روش ساده سل- ژل (Sol-Gel) استفاده شده و به کمک آن نانوذرات اکسید روی در اندازه های متفاوت تهیه شد که از مزایای این روش می توان به تهیه نانوذرات با اندازه یکنواخت و راندمان بالا، عدم استفاده از وسایل، تجهیزات و شرایط خاص فیزیکی و محیط های پیچیده ی شیمیایی اشاره کرد.
وی پیش بینی کرد که این روش برای بسیاری از نانوذرات اکسیدی دیگر نیز به کار رود.
پلیمر مورد استفاده در این مطالعات، پلی اتیلن ایمین است که یک پلیمر آمینی با ساختاری شاخه ای و منشعب محسوب می شود و نقش کنترل کننده اندازه نانوذرات را داشته است.
ساختار این نانوذرات با استفاده از روش های مختلف از جمله TEM ، PXRD، FTIR و روش های DTA / TGA مشخصه یابی شد.
همچنین با انجام آزمون سمیت سلولی بر روی رده سلولی عصبی (Neuro2A)، مشاهده شد که نانوذرات اکسید روی سنتز شده در این پروژه که میانگین ابعاد آنها 25 نانومتر است، تا حدود 6/25 میکروگرم بر میلی لیتر، فاقد سمیت سلولی هستند از اینرو می توان از این نانوذرات در انجام تحقیقات کاربردی پزشکی بهره برد.
این تحقیقات حاصل تلاش های دکتر مجید درّودی، دکتر رضا کاظمی اسکوئی، اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سید جمال علوی، دانشجوی دکترای شیمی دانشگاه فردوسی مشهد و پروفسور ورما از کشور هندوستان است.
نتایج این کار در مجله Ceramics International (جلد 41، شماره 8، سال 2015) منتشر شده است.
No tags for this post.