به گزارش سیناپرس، ویکتور فرانکل، روانپزشک و عصب شناس اتریشی و نویسنده کتاب مشهور «انسان در جستجوی معنا» با تجربه های گرانبهایی که از شرایط خرد کننده و زندگی در فضای رعب و وحشت بی انتها داشت دست به تکمیل یک روش درمانی جدید با نام معنا درمانی زد.
اساس معنادرمانی جستجوی معنا در زندگی در سخت ترین شرایط است. به گمان فرانکل زندگی هر قدر هم که سخت و طاقت فرسا باشد اما باز می توان معنایی در آیات که زندگی را با ارزش کند از نظر ویکتور فرانکل نفس زندگی با ارزش بوده و هیچ چیزی نمی‌تواند جای زیستن را بگیرد آنچه فرانکل می گوید طبعات فلسفی بسیاری دارد هیچ کس نمی‌تواند به دلیل اعتقادی و بینش متفاوت جان دیگری را بگیرد چون هیچ اعتقادی برتر از زیستن نبوده و همین بزرگترین معنای زیستن است
کتاب «آری به زندگی، در کشاکش ناملایمات» نوشته ویکتور فرانکل با ترجمه ضحی حسینی نصر در واقع کتاب تحسین شده است که دربردارنده گفتارهایی از دکتر فرانکل است که روزهای سخت اردوگاه کار اجباری آلمان نازی را با آرزوی روایت آنها برای عموم مردم تاب آورد و در طول زندگی پر فراز و نشیب خود رنج و مشقت طاقت فرسایی را متحمل شده است.
وی در این اثر ماندگار از معنای نهفته در رنج و اندوه انسان سخن می گوید. به باور او لذت به خودی خود هرگز به زندگی انسان معنا نمی بخشد. فرانکل در این کتاب زندگی را هدیه و فرصت محدودی می داند که در اختیار هر انسان قرار دارد محبتی که برای هر لحظه آن مسوولیت مهم بر دوش داریم. مطالعه این اثر در در این روزهای سخت و روزگاری دشوار که با ناملایمات بسیار و معضلات جدی همچون ناپایداری های اقتصادی و اجتماعی تغییرات اقلیمی و هم گیری بیماری های جدید مواجهیم روزانه روزنه ای به سوی امید و دلتنگی برای پرداختن به احوالات درونی ماست.
سخنی از مترجم
حسینی نصر، مترجم این اثر معتقد است نکته مهمی را که باید در مورد این کتاب به خاطر داشته باشید این است که آنچه در این کتاب می‌خوانیم سخنی نیست که تنها بر زبان جاری شده باشد بلکه حاصل اندیشه هایی است که به جای آن از زمان جوانی در ذهن نویسنده جوانه زده بود و در روزگار سخت زندگی در اردوگاه کار اجباری حسابی شاخ و برگ گرفت و عمق بیشتری یافت و کسی نمی‌تواند در آن که را به شعار گویی متهم کند؛ چرا که تمام اندیشه هایش را بی کم و کاست زندگی کرده و سخنی بر زبان نیاورده که کارکرد آن نا آزموده باشد.
حسینی نسب در مقدمه کتاب این گونه می رسید می‌نویسد؛ مطلب مهم دیگری که مایل به آن اشاره کنم مسئله گناه جمعی و بینش عمیق فرانکل در راستای مقابله با آن است. جنگ جهانی دوم تمام شده بود آلمانی‌ها شکست خورده بودند. دیدگاهی که مدام از سوی متفقین تحمیل می‌شد مبنی بر آن بود که آلمانی ها نه تنها در جنگ بلکه در جنایت های نازی ها نیز مقصرند؛ این در حالی بود که پس از جنگ آن دسته از افرادی که در زمان هیتلر به دستگاه نازی پیوسته بودند، یا از کار بیکار شده بودند و با گذرنامه های جعلی و یا به هر ترتیب دیگری خاک کشور را ترک کرده بودند. بنابران مقاله با گناه جمع وجه مهمی از شخصیت فرانکل بود که تا پایان عمرش مطلقا از آن کوتاه نیامد.
گزارش: مهتاب دمیرچی
No tags for this post.