ورزش برای همه افراد مفید است. ورزش کردن، باعث استحکام استخوانها و تقویت ماهیچهها و غضروفها میشود، در تعادل وزن بدن نقش مهمی دارد، انرژی بدن را افزایش میدهد و موجب افزایش اعتماد به نفس خواهد شد.این قانون برای همه یکسان است، حتی اگر فردی به بیماریهای ناشی از ایجاد اختلال در انعقاد خون مانند هموفیلی مبتلا باشد. تردیدی نیست که تضمین ایمنی در این افراد بسیار مهم است. بنابراین فعالیتهای ورزشی در این افراد باید با نظارت انجام شود و متناسب با سن آنها باشد. بدن فراد مبتلا به بیماری هموفیلی، نسبت به انجام ورزش و تمرینات بدنی واکنشهای متفاوتی از خود نشان میدهد. اما در پاسخ به این سؤال که آیا افراد مبتلا به هموفیلی می توانند ورزش کنند یا این که ورزش برای آنها ممنوع است باید گفت به طور قطع ورزش کردن در این گروه از بیماران هیچ محدودیتی ندارد. البته این افراد در انجام فعالیتهای ورزشی باید 6 نکته اساسی را مورد توجه قرار دهند.
- افراد مبتلا به هموفیلی، در سیستم انعقاد خون در بدن دچار نقص هستند. کبود شدن بخشهای مختلف بدن از جمله پیامدهای اجتنابناپذیر در زندگی این افراد است. برای آن دسته از افرادی که شدت بیماری بیشتر است، خونریزی به درون ماهیچهها و غضروفها راه پیدا میکند و هیچگونه اثر و نشانه آشکاری در سطح بدن به دنبال نخواهد داشت. این نکته، از جمله نکاتی است که نظارت و مراقبت مداوم در هنگام ورزش را در این افراد ضروری میسازد.
- والدین این بیماران، باید برای تغییر دیدگاه خود تلاش کنند. آنها وظیفه دارند فرزندانشان را به ورزش و فعالیت بدنی تشویق کنند و برای آنها محیطی ایمن و سالم فراهم کنند. این موضوع باعث میشود فرزندشان بدون احساس متفاوت بودن نسبت به دیگران، رشد کند. به طور کلی کودکان غیرفعال و آن دسته از کودکانی که بیش از اندازه تحت مراقبت قرار دارند، بیشتر دچار خونریزیهای ناگهانی میشوند. محققان بر این باورند که سبک زندگی مستقل و اعتمادبهنفس در افراد بیمار، موجب میشود بیماری با پیشرفت بهتری بهبود پیدا کند و خونریزیهای ناگهانی کمتر اتفاق افتد.
- کودکان، ورزش را برای هیجان، تجربه دوستی و رقابت انتخاب میکنند. یکی از بزرگترین موانع موجود برای افراد بیمار، ترس والدین از مصدومیت و خونریزی است. والدین باید نگرانیهای خود را از طریق صحبتکردن با فرزندان درباره خطرات احتمالی از بین ببرند و از طریق نظارت بر ورزش کودکان، اطمینان حاصل کنند که ایمنی فرزندشان تأمین است.
- ایجاد رابطه صادقانه بین افراد مبتلا به اختلالات انعقاد خون، والدین آنها، گروههای حمایتگر، پرسنل مدرسه و مربیهای ورزش، برای حفظ سلامت این افراد حیاتی است. اگر خونریزی رخ دهد، باید درمان و تمهیدات لازم به سرعت برای فرد بیمار فراهم شود که این اتفاق فقط از طریق رابطه صادقانه محقق میشود.
- نکته مهم دیگر این است که افراد مبتلا، باید از نظر فیزیکی متناسب باشند. غضروفهایی که با ماهیچههای قوی حمایت شوند، بهتر میتوانند آسیبهای روزانه را پشت سر گذارند. حرکتهای کششی، قدرتی و تمرینات استقامتی میتواند راهکار مناسبی برای دستیابی به شرایط فیزیکی ایده آل باشد.
- شروع ورزش از سن کم باعث میشود افراد از استحکام عضلانی بهتری برخوردار باشند و بدنشان استقامت بیشتری داشته باشد.
برای انتخاب ورزش مناسب به چه نکاتی باید توجه کرد؟
پیش از آن که، فرد مبتلا به هموفیلی ورزش خود را انتخاب کند باید به نکاتی توجه داشته باشد. برای مثال بیمار باید بداند چند بار در هفته میتواند ورزش کند، در کدام قسمت بدنش بیشتر خونریزی اتفاق میافتد یا این که آیا در صورت مواجهشدن با مشکلات عضلانی یا غضروفی باید محدودیتهای بیشتری را درنظر گیرد. علاوه بر این، ویژگیهایی مانند سن، شرایط خانوادگی و سطح فعالیت نیز حائز اهمیت است.
سن: برای بسیاری از کودکان هموفیلی، ورزشهایی مانند فوتبال، بیسبال یا بسکتبال با خطر بسیار زیاد همراه است. با بزرگتر شدن کودکان، آنها به شرکت در ورزشهای گروهی و سازماندهی شده علاقه بیشتری پیدا میکنند. با وجود این که برخی فعالیتها در گروههای مختلف سنی طرفدارهای خاص خود را دارد، ورزشهایی مانند شنا، تنیس، گلف و دوچرخهسواری برای همه افراد از بهترین انتخابها محسوب میشود. این ورزشها میتواند با تقویت ماهیچهها و افزایش انعطافپذیری بدن، از خونریزی جلوگیری کند.
شرایط خانوادگی: مکان زندگی میتواند در نوع ورزشی که افراد انتخاب میکنند موثر باشد. در برخی نقاط، اسکی یکی از ورزشهای روزمره محسوب میشود. در هر شرایطی، توجه به هزینههای آموزشی و آموزش کافی و مناسب برای چنین مواردی بسیاری مهم است.
سطح فعالیت بدن: اگر فرد بیمار، فعالیت فیزیکی زیادی نداشته باشد، ضروری است برای شروع ورزش با پزشک خود مشورت کند تا بهترین راه را برای آماده کردن بدن برای شروع یک فعالیت ورزشی بیابد.
No tags for this post.