در حالی که بسیاری از کشورها برنامه واکسیناسیون را اجرا می‌کنند، برخی افراد از خود می‌پرسند، آیا آنتی‌بادی کافی برای حفاظت از خود در برابر ویروس کرونا دارند یا خیر. جواب این سوال برای اکثریت افراد واکسینه شده مثبت است اما هنوز موجب عدم مراجعه انبوه به آزمایشگاه‌های محلی برای آزمایش آنتی‌بادی نشده است.
شایان‌ذکر است، برای دریافت پاسخ مطمئن از آزمایش، افراد واکسینه شده باید نوع خاصی از آزمایش را در زمان مناسب انجام دهند. اگر آزمایش خیلی زود انجام شود یا آزمایش آنتی‌بادی به درستی انتخاب نشود، ممکن است باور کنید که به دلیل عدم وجود آنتی‌بادی آسیب‌پذیر هستید.
در حقیقت، دانشمندان ترجیح می‌دهند که افراد واکسینه شده به هیچ وجه آزمایش آنتی‌بادی نداشته باشند زیرا غیرضروری است. در آزمایش‌های بالینی، واکسن‌های مجاز در ایالات‌متحده تقریبا در همه شرکت‌کنندگان پاسخ آنتی‌بادی قوی نشان داده شده است.
آکیکو ایوازاکی، ایمونولوژیست دانشگاه ییل، ایالات‌متحده اظهار کرد: «اکثر مردم حتی نباید نگران این موضوع باشند.»
اما آزمایش آنتی‌بادی برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند یا افرادی که داروهای خاصی مصرف می‌کنند، بسیار مهم است (گروه گسترده‌ای که شامل میلیون‌ها نفر از افراد دریافت‌کننده اعضاء بدن اهدایی، سرطان خون خاص یا استروئیدها یا داروهای دیگر که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند). شواهد موجود نشان می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از این افراد پس از واکسیناسیون آنتی‌بادی کافی تولید نمی‌کنند.
دکتر ایوازاکی گفت: اگر شما باید آزمایش شوید یا فقط می‌خواهید که آزمایش شوید، انجام آزمایش صحیح ضروری است. من در توصیه انجام آزمایش آنتی‌بادی کمی مردد هستم چون ممکن است در برخی آزمایش‌ها میزان آنتی‌بادی مشخص نباشد و احساس عدم تولید آنتی بادی ایجاد می‌شود.
در اوایل بیماری همه‌گیر، آزمایش‌های تجاری زیادی برای یافتن آنتی بادی در برابر پروتئین ویروس کرونا به نام نوکلئوکپسید یا فقط پرودئین N طراحی شدند زیرا پس از عفونت، میزان آنتی‌بادی‌ها در خون فراوان بودند.
اما این آنتی‌بادی‌ها به اندازه آنهایی که برای جلوگیری از عفونت ویروس مورد نیاز است، قدرتمند و ماندگار نیستند. از همه مهمتر این است که آنتی‌بادی‌های پروتئین N توسط واکسن‌های مجاز در ایالات‌متحده تولید نمی‌شوند. در عوض، این واکسن‌ها آنتی‌بادی‌های پروتئین دیگری را که روی سطح ویروس نشسته و سنبله نامیده می‌شود را تحریک می‌کنند. اگر افرادی که هرگز به ویروس آلوده نشده‌اند، واکسینه شوند و سپس به جای سنبله از نظر آنتی‌بادی پروتئین N مورد آزمایش قرار بگیرند، ممکن است از جواب آزمایش شوکه شوند.
در ماه مه، سازمان غذا و دارو امریکا توصیه کرد که از آزمایش آنتی‌بادی برای ارزیابی ایمنی استفاده نشود، تصمیمی که باعث انتقاد برخی دانشمندان شده است. بسیاری از پزشکان هنوز از تفاوت بین آزمایش‌های آنتی‌بادی یا این واقعیت که این آزمایش‌ها فقط یک نوع ایمنی در برابر ویروس را اندازه‌گیری می‌کنند، بی اطلاع هستند.
آزمایش‌های سریعی که معمولا در دسترس هستند نتیجه مثبت و منفی دارند و ممکن است سطح پایین آنتی بادی‌ها را نشان ندهند. نوع خاصی از تست آزمایشگاهی، به نام تست الیزا، ممکن است تخمین کمی از آنتی‌بادی‌های پروتئین سنبله ارائه دهد.
همچنین مهم است که حداقل دو هفته پس از تزریق دوم واکسن فایزر و یا مدرنا، هنگامی که سطح آنتی‌بادی به اندازه کافی افزایش یافته است، صبر کنید سپس آزمایش انجام شود. در مورد واکسن جانسون و جانسون، این مدت ممکن است تا چهار هفته باشد (این مدت بر اساس نوع واکسن متغیر است).
دکتر ایوازاکی گفت: «زمان، آنتی‌ژن و حساسیت سنجش مواردی بسیار مهمی هستند.»
در ماه نوامبر، سازمان بهداشت جهانی استانداردهایی را برای آزمایش آنتی‌بادی تعیین کرد که امکان مقایسه آزمایش‌های مختلف را فراهم می‌کند.
دکتر کرامر گفت: «اکنون آزمایش‌های خوبی وجود دارد. کم‌کم، همه این تولیدکنندگان و مکان‌های ذکر شده با واحدهای بین‌المللی سازگار می‌شوند.»
دکتر دوری سگف، جراح پیوند و محقق دانشگاه جان هاپکینز خاطرنشان کرد: آنتی‌بادی‌ها فقط یکی از جنبه‌های ایمنی بدن هستند. اتفاقات زیادی در بدن رخ می‌دهد که آزمایش آنتی‌بادی به‌طور مستقیم آنها را اندازه گیری نمی‌کند. همچنین بدن به اصطلاح مصونیت سلولی را حفظ می‌کند، یک شبکه پیچیده از مدافعان که به مهاجمان نیز پاسخ می‌دهد.
با این حال، برای کسی که واکسینه شده اما دچار نقص ایمنی است انجام آزمایش آنتی‌بادی ممکن است بسیار مفید باشد تا میزان محافظت در برابر ویروس را بیابد. به‌عنوان‌مثال، یک بیمار پیوندی با سطح ضعیف آنتی‌بادی ممکن است بتواند از نتایج آزمایش استفاده کند تا کارفرمایی را متقاعد کند که باید از راه دور به کار خود ادامه دهد.
منبع:ایسنا
No tags for this post.