چرا حیوانات یکدیگر را در آغوش می گیرند؟

به گزارش سیناپرس به نقل از livescience، در آغوش گرفتن یا به زبان ساده تر بغل کردن کسانی که دوستشان داریم، یکی از مهم ترین و ساده ترین کارهایی است که برای ابراز علاقه به یکدیگر انجام می دهیم اما آیا دیگر حیوانات هم این کار را انجام می دهند و آیا گونه ای جانوری وجود دارد که مانند انسان ها همدیگر را بغل کنند؟

برای پاسخ به این سؤال ابتدا باید معنای دقیقی از در آغوش گرفتن ارائه دهیم. این عمل زمانی اتفاق می افتد که فردی، بازوهایش را به دور بدن فردی دیگر حلقه می کند. به طور طبیعی، انجام این کار برای بسیاری از حیوانات غیرممکن است و بیشتر شامل حال پستانداران نخستین مانند ما انسان ها می شود.

آرامش و دلداری

محققان مطالعات گسترده ای را روی گونه ای از شامپانزه ها موسوم به «بونوبو» در پناهگاهی در جمهوری دموکراتیک کونگو انجام داده و مشاهده کرده اند که نوزادان «بونوبو» هنگام راه رفتن در محیط اطراف محل زندگی، به شدت به یکدیگر می چسبند. به گزارش سیناپرس، این نوزادان یتیم هستند و به همین دلیل به امنیت و اطمینان خاطر نیاز دارند و به همین دلیل موقع راه رفتن یکدیگر را در آغوش می گیرند؛ کاری که محققان به آن «پیاده روی آغوشی» می گویند. 

آنها بر این باورند که این رفتار نوزادان بونوبو، بیشتر از آن که در طبیعت رواج داشته باشد، در مکان های مقدس دیده می شود. اما این احتمال وجود دارد که در آغوش گرفتن بونوبوها توسط انسان ها باعث شده آنها هم این رفتار را تقلید کنند. اما در واقع، این رفتار در زندگی طبیعی این حیوانات هم وجود دارد. 

این رفتار ریشه در رفتار مادرانه بونوبوهای ماده دارد که نوزادان خود را از همان سنین پایین در آغوش می گیرند. محققان مشاهده کرده اند که این رفتار آغوش گرفتن بیشتر در بونوبوهای جوان دیده می شود و به طور معمول پس از تجربه کشمکش یا استرس در بونوبوها رخ می دهد. در این موارد، غالبا یک بونوبو مضطرب با حرکتی التماس آمیز دست های خود را دراز می کند و بونوبوی دیگر به سمت او می شتابد و او را در آغوش می گیرد.

به گزارش سیناپرس، یافته ها نشان می دهد که بونوبوهای یتیم در مقایسه با بونوبوهای جوانی که توسط مادرانشان تربیت شده اند، کم تر نسبت به همسالان خود ابراز همدردی می کنند. این مسئله می تواند اهمیت مراقبت والدین را در پی ریزی  این ژست اجتماعی در پستانداران نشان دهد. در پستاندارانی چون بونوبوها، بسیاری از مادران، نوزادان خود را در این بازه زمانی از زندگی در آغوش می گیرند. به عنوان مثال، در شامپانزه ها که از اقوام نزدیک بونوبوها هستند، در آغوش کشیدن بسیار معروف است و آنها بیشتر در شرایط تنش زا مانند مواجهه با گشت های مرزی این کار را انجام می دهند. شامپانزه ها در چنین موقعیتی با در آغوش کشیدن خود به دنبال اثبات حضور خود و محافظت از محدوده خود هستند. 

شامپانزه ها اگر صدای شکارچی یا گروه دیگری از شامپانزه ها را بشنوند یا از چیزی بترسند، یکدیگر را لمس کرده و در آغوش می گیرند. به نظر می رسد که این نوع بغل کردن در شامپانزه ها نوعی اطمینان خاطر در مواجهه با خطر است که به آنها قوت قلب می دهد که درست مانند عملی است که انسان ها در مواجهه با خطر انجام می دهند و برای آرام کردن یکدیگر، همدیگر را بغل می کنند.

میمون سیاه کاکلدار، حیوان دیگری است که در اندونزی زندگی می کند و با شنیدن صدای لب هایشان، درخواست آغوش می کنند. این درخواست تنها مخصوص خانواده نیست اما سخاوتمندانه به روی سایر اعضای گروه باز می شود. همچنین اورانگوتان های جوان هم در مواجهه با خطری مانند مار، یکدیگر را بغل می کنند که در زمان ترس یا استرس نقش تسکین دهنده و اطمینان بخش دارد. 
گونه دیگری از میمون ها هم هستند که بعد از نزاع، برای آرام کردن هم، یکدیگر را در آغوش می گیرند و حتی یک بوسه هم ممکن است چاشنی آن آغوش کنند. 

بیشتر تحقیقاتی که روی در آغوش کشیدن در حیوانات انجام شده، روی این موضوع تمرکز دارد که این عمل بیشتر برای تسلی دادن و آرام کردن طرف مقابل انجام می شود و دقیقا با دلیل اصلی در آغوش کشیدن انسان ها توسط یکدیگر برابر است. اما مطالعاتی که روی میمون های عنکبوتی انجام شده نشان می دهد که این موجودات دلیل متفاوتی برای بغل کردن یکدیگر دارند.

به گفته محققان، میمون های عنکبوتی نه برای آرام کردن یکدیگر بعد از تزاع، بلکه برای جلوگیری از نزاع و دعوا یکدیگری را بغل می کنند. آنها با هفته ها مشاهده این گونه جانوری در جنگل های مکزیک، به این نتیجه رسیده اند که این میمون ها زمانی که احساس کنند قرار است دعوایی دربگیرد، به یکدیگر نزدیک شده و برای جلوگیری از شروع دعوا یکدیگر را بغل می کنند. 

به گزارش سیناپرس، این در آغوش گرفتن معمولا بین میمون هایی انجام می شود که روابط آنها دچار مشکل است. آنها باید با هم بوده و با هم مشارکت کنند اما دوستان خیلی خوبی برای هم نیستند و بغل کردن آنها راهی برای ارسال سیگنال به طرف مقابل است تا به این طریق، رابطه آنها را که دچار کشمکش شده، مدیریت کنند. 

بغل کردن در دیگر حیوانات به معنای کنترل پیشگیرانه آسیب عمل می کند و میمون های عنکبوتی بهترین نمونه برای این رفتار هستند. بنابراین، این رفتار حتی می تواند به انسان ها در نوع مدیریت منازعات و کشمکش هایی که با یکدیگر دارند، کمک کننده باشد. طبیعتا جلوگیری از بروز این منازعات، بهتر از اصلاح آنهاست. 

درواقع، تفاوت میان در آغوش گرفتن در انسان و حیوانات دیگر، وجود نمادهای اجتماعی بیشتری است که در میان انسان ها شاهد هستیم. آنها از بغل کردن یکدیگر برای خوش آمدگویی، خداحافظی، ابراز علاقه و غیره استفاده می کنند. این در حالی است که معمولا حیواناتی مانند میمون ها با این اهداف یکدیگر را بغل نمی کنند.

بغل کردن در غیر پستانداران

پستانداران به دلیل شباهت بیشتری که از نسل اندامی به انسان دارند، بغل کردن را شبیه به عملی انجام می دهند که در انسان دیده می شود اما این کار در غیرپستانداران به شکلی متفاوت انجام می شود. به عنوان مثال، اسب ها یکدیگر را تیمار می کنند و تحقیقات نشان می دهد که این کار به کاهش ضربان قب آنها کمک می کند که نشانه آرام شدن آنهاست. انجام همین کار در پرندگان هم نشانه تقویت روابط اجتماعی میان آنهاست. به گزارش سیناپرس، شیرها هم برای تقویت روابط اجتماعی خود، سرها و پوزه هایشان را به هم می مالند. سایر پستانداران نیز به سمت هم خم شده و برای آرام کردن هم یا اتحاد در برابر خطر، یکدیگر را در آغوش می گیرند. دلفین ها هم نوعی رفتار مشابه را انجام می دهند. تحقیقات نشان می دهد که این حرکت در دلفین ها بیشتر جنبه آشتی کردن بعد از نزاع دارد به طوری که باله های خود را روی بدن هم می کشند یا به آرامی یکدیگر را روی سطح آب حمل می کنند. 

مترجم:ندا اظهری

No tags for this post.