به گزارش ایسنا، قارچ Candida albicans معمولا عضوی بی‌ضرر در جوامع میکروبی است که روده انسان را اشغال کرده‌اند. با این حال، این قارچ عامل برفک دهان و سالانه تقریبا 400 هزار عفونت خونی تهدیدکننده زندگی است.
درک این موضوع که چه چیزی این مولفه بی‌ضرر را به دشمن خطرناکی تبدیل می‌کند، می‌تواند به افرادی که در معرض خطر هستند از جمله کهنسالان، بیماران اچ‌آی‌وی و دریافت‌کنندگان اندام‌های پیوندی کمک کند.
اکثر اوقات، سیستم ایمنی بدن انسان قادر به سرکوب‌کردن C. albicans است به طوری که این مولفه در شکل بی‌ضرر زندگی کند. با این حال، زمانی که سیستم ایمنی از انجام این کار ناتوان است، این قارچ به حالت جدید و مرگباری تبدیل می‌شود.
سلول‌های دورانی آن شروع به تولید رشته‌های طولانی موسوم به hyphae می‌کنند که در لایه‌های زیرین بافت شیارزنی می‌کنند. این امر امکان حمله قارچ و تشکیل‌دادن کلونی‌های عفونی را می‌دهد.
دانشمندان دانشگاه آبردین در اسکاتلند به تازگی دریافته‌اند نوعی مولکول کوچک سیگنال‌دهنده موسوم به Rsr1، مکانیسم‌های هدایتی را کنترل می‌کند که hyphae از آن‌ها برای کنکاش سطوح میزبان استفاده می‌کند.
مولفه Rsr1 به hyphae کمک می‌کند در بافت‌ها نفوذ کرده و از میان موانع عبور کند. بدون وجود Rsr1، توانایی قارچ برای ایجاد بیماری تا حد زیادی کاهش می‌یابد.
دانشمندان به دنبال شناسایی فعال‌کننده‌ای هستند که Rsr1 را در قارچ C. albicans تنظیم می‌کند. شناسایی این فعال‌کننده می‌تواند به ارائه درمان‌های بالینی جدید کمک کند.
این محققان در حال بررسی این نکته هستند که چه مولکول‌هایی می‌توانند در C. albicans به Rsr1 بچسبند. با استفاده از پاسخ این پرسش، آن‌ها در صدد شناسایی فعال‌کننده لازم برای رشد رشته‌های تهاجمی هستند.
No tags for this post.