سیناپرس: اسید پلی لاکتیک نوعی پلاستیک تجزیهپذیر است که از آن به میزان گستردهای در صنایع بستهبندی استفاده میشود. از این رو نیاز به آن در بازار روز به روز افزایش مییابد. حالا محققانی در اروپا فرآیندی منطبق با معیارهای زیستمحیطی ارایه کردهاند که طی آن میتوان مقادیر قابل توجهی اسید پلی لاکتیک از گلیسرول استحصال کرد. گلیسرول پسماند جانبی است که در فرآیند تولید سوخت دیزل زیستی شکل میگیرد.
کارشناسان به ضایعات پلاستیکی به عنوان یکی از چالشهای اصلی محیط زیست نگاه میکنند. تقریبا بسیاری از انواع پلاستیک تولید شده در جهان قابل بازیافت نیستند و تنها به ریز قطعاتی تبدیل میشوند که به عنوان پلیبمر در طبیعت باقی میمانند.
درحالی که اکثر انواع پلاستیکها از نفت تولید میشود اما جایگزینهای امیدوارکنندهای نیز برای این منظور ارایه شده که یکی از آنها اسید پلی لاکتیک است. این ماده تجزیه پذیر بوده و در عین حال از منابع قابل احیا به دست میآید. استفاده از این ماده در تولید فنجانهای یکبار مصرف، کیسهها و سایر بستهبندیها از جمله موارد کاربرد آن به شمار میآید.
پیشبینی میشود تقاضا برای این ماده تا سال ۲۰۲۰ به یک مگاتن در سال افزایش پیدا کند.
آنچه که محققان در زوریخ درحال انجام آن هستند تولید خلاقانه، مقرون به صرفه و دوستدار محیط زیست این ماده در قیاس با روش فعلی است. در حال حاضر اسید پلی لاکتیک از طریق تخمیر قند به دست میآید.