به گزارش سیناپرس، در حالی که بیش از دو دهه از حضور فضانوردان در ایستگاه بین المللی فضایی می گذرد، زمزمه هایی مبنی بر وجود آینده ای نامعلوم در رابطه با این مرکز مطالعات فضایی به گوش می رسد. در حقیقت این ایستگاه فضایی که در ارتفاع ۳۳۰ کیلومتری مدار زمین قرار دارد با مشارکت ۱۵ کشور ساخته و در حال حاضر بهره برداری از ایستگاه بین المللی فضایی به صورت یک پروژه مشترک بین پنج سازمان فضایی است.
این سازمان ها عبارتند از: سازمان فضایی ناسا از آمریکا، سازمان فضائی روسیه، سازمان فضایی ژاپن، سازمان فضایی اتحادیه اروپا و سازمان فضایی کانادا.
به تازگی، یوری بوریسوف، معاون نخست وزیر روسیه در رابطه با این مرکز فضایی گفت: اوضاع در ایستگاه فضایی بین المللی چندان مناسب نبوده و می تواند در آینده به بروز فاجعه منجر شود.
وی با تاکید بر ساخت یک ایستگاه بین المللی فضایی جدید توسط روسیه در مدار زمین اعلام کرد: ما نمی توانیم زندگی فضانوردان را به خطر بیندازیم. ساختار ایستگاه بین المللی فضایی بسیار قدیمی و نامناسب است و این موضوع می تواند عواقب جبران ناپذیری در پی داشته باشد.
گفتنی است طبق توافقنامه بین شرکت کنندگان در پروژه ایستگاه بین المللی فضایی، قرار است این ایستگاه تا سال ۲۰۲۴ مورد استفاده قرار گیرد و گفتگوها درباره استفاده احتمالی آن پس از این تاریخ، در حال انجام است.به گزارش سیناپرس، یوری گیدزنکو، معاون رئیس مرکز پرواز فضاپیماهای شرکت انرجیا نیز در این رابطه گفت: تصمیماتی در بالاترین سطح گرفته شده است که فعالیت ایستگاه تا سال ۲۰۲۸ ادامه یابد. اما سازمان فضایی روسیه در نظر دارد بر اساس وضعیت ایستگاه پس از سال ۲۰۲۴ در این رابطه تصمیم گیری کند.
گفتنی است در زمستان گذشته، پورتال وب علمی روسیه بخش هایی از سخنرانی مدیر بخش روسیه در ایستگاه بین المللی فضایی را منتشر کرد که در آن گفته شده بود ایستگاه بین المللی در شرایط مطلوبی نیست و از سوی دیگر ولادیمیر سولوویوف، فضانورد و طراح اصلی عملیات پرواز و آزمایش سیستم های موشکی و فضایی روسیه در جلسه آکادمی شورای علوم فضایی این کشور اظهار داشت که در حال حاضر برخی از عناصر ایستگاه مداری به طور جدی آسیب دیده و قادر به فعالیت نیستند. به گفته وی، پس از سال ۲۰۲۵ انتظار می رود که بسیاری از سیستم های موجود در ایستگاه بین المللی از کار بیفتند و دانشمندان ارزیابی کردند که سهم هر یک از شرکای این ایستگاه برای هزینه های تعمییر و نگهداری ممکن است تا ۱۹۶ میلیون دلار بالغ شود.
به گزارش سیناپرس،ایستگاه بین المللی فضایی با سرعتی برابر با ۲۷هزار و ۷۰۰ کیلومتر در ساعت در مدار زمین در حال حرکت بوده و روزانه ۱۵ بار به دور زمین می چرخد. این ایستگاه در حقیقت ماحصل ترکیبی از چندین پروژه فضایی است که قبلاً توسط کشورهای مختلف برنامه‌ریزی شده بود. از جمله این برنامه ها می‌توان به ایستگاه فضایی میر-۲ روسیه، ایستگاه فضایی آزادی – آمریکا، آزمایشگاه فضایی کلمبوس – اتحادیه اروپا) و آزمایشگاه فضایی کیبو (ژاپن اشاره کرد.
ایستگاه فضایی بین‌المللی پس از ایستگاه‌های سالیوت، آلماز و میر روسیه و ایستگاه اسکای لب آمریکا، نهمین ایستگاه فضایی سرنشین دار در مدار زمین محسوب می شود.
طول ایستگاه بین المللی فضائی ۱۰۹ متر است و بخش مرکزی آن ۵۱ متر درازا دارد. وزن کلی این ایستگاه فضایی در حدود ۴۲۰ تن بوده و درداخل آن ۱۴ بخش قابل سکونت تعبیه شده است. این بخش ها در مجموع دارای حجمی بالغ بر ۹۳۵ متر مربع هستند.به گزارش سیناپرس، این میزان فضای قابل سکونت تقریبا در حد نیمی از ابعاد یک هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ محسوب می شود.
انرژی ایستگاه بین المللی خورشیدی از طریق سلول های موجود در صفحات خورشیدی تامین شده و تمامی سیستم های موجود در این ایستگاه، انرژی مورد نیاز خود را از این طریق دریافت می کنند.
ترجمه: احسان محمدحسینی
No tags for this post.